Sorry aan de hele buurt die vier uur aan een stuk het gekrijs van een varken ergens in het midden van zijn slachting moest aanhoren.

Het was een kind dat geen zin had om zich om te kleden ’s avonds en dat dan maar met overdagkleren aan naar bed is gestuurd.

En dat dan geen zin had om stil te zijn maar liever luid krijste. En dat dan in een andere kamer in een ander bed is gestoken, en daar helemaal geen vrede mee nam.

Excuus.

Ik wou dat ik kon zeggen dat het niet meer zal gebeuren.