Geen flauw idee hoe ik er op gekomen ben, maar toen keek ik naar de eerste jaargang van de reeks Younger.

Premisse: Liza is een vrouw van veertig. Ze zat in de uitgeverswereld, trouwde en kreeg een kind, zette haar professionele leven op pauze gedurende vijftien jaar. Blijkt als dochter afstudeert, dat de echtgenoot al het geld vergokt heeft en met een andere aan het flikflooien was.

Haar dochter zit in India, een scheiding is ingezet, en zij zoekt werk. Wat niet lukt, wegens te oud. Ze moet haar huis verkopen, en trekt in bij haar lesbische kunstenaar-vriendin. Die het plan opvat — omdat Liza er behoorlijk goed geconserveerd uitziet — om te doen alsof ze 26 is. En yep: ze vindt meteen werk als assistente in de PR-afdeling van een uitgever.

Volgen vriendinnen van in de twintig, een boyfriend die echt wel te jong is voor haar, en mogelijke misverstanden en allerlei.

Het klinkt schlock, en dat is het misschien ook wel, maar ’t is zooooooo romantisch.

Hoboy. Ik zit aan aflevering 9, en ik hoop zo hard dat het allemaal goed komt. Zo spannend allemaal. En zo wijze personages allemaal. Ik zit er zó mee in dat het allemaal goed komt.