Ik ben geen amateur van gedichten en liederen in boeken — Hey dol! merry dol! ring a dong dillo!Ring a dong! hop along! Fal lal the willow!Tom Bom, jolly Tom, Tom Bombadillo! nog aan toe — maar als er één ding is van het hele Song of Ice and Fire dat nog beter is dan ik het mij ooit had kunen voorstellen: The Rains of Castamere mét muziek erbij.

Zo gaat het in het boek:

And who are you, the proud lord said, that I must bow so low?
Only a cat of a different coat, that’s all the truth I know.
In a coat of gold or a coat of red, a lion still has claws,
And mine are long and sharp, my lord, as long and sharp as yours.

And so he spoke, and so he spoke, that lord of Castamere,
But now the rains weep o’er his hall, with no one there to hear.
Yes now the rains weep o’er his hall, and not a soul to hear.

Een beetje achtergrond: Tytos Lannister wou de vriend van iedereen zijn. De Reynes samen met de Tarbecks rebelleerden tegen de Lannisters, en dat was minstens ten dele zegens de lamme goedzakkerij van Tytos.

Tywin Lannister, de zoon van Tytos, gedegouteerd door de houding van zijn vader, trekt er met drieduizend infanterie plus kruisbogen en vijfhonderd cavalerie op af, verslaat eerst de Tarbecks (en steekt hun kasteel in brand), en verslaat dan de Reynes.

De Reynes zaten in Castamere, een grotendeels ondergronds kasteel dat eigenlijk een stuk van hun uitgebrbeide zilver- en goudmijnen was. Tywin beval alle ingangen af te sluiten met rotsen en steen, en verlegde dan een rivier zodat alle driehonderd Reynes verdronken. Het kasteel op de oppervlakte stak hij in brand.

Nobody fucks with the Jesus Tywin. En dus vandaar de tekst: the proud lord  is Lord Roger Reyne of Castamere, met een rode leeuw op een zilveren veld als blazoen (in a coat of red) terwijl de Lannister een gouden leeuw op een rood veld hebben (a coat of red). En de rains verwijzen tegelijkertijd naar de Reynes en het feit dat ze in een “regen” verdronken zijn.

In Game of Thrones heeft Ramin Djawadi er ongelooflijk fantastische muziek bijgezet.

In de eindgeneriek van Blackwater, de negende aflevering van seizoen 2, horen we het Bronn eerst zingen, en dan komt er over de eindgeneriek deze versie door The National:

Op die manier weten we waaraan we ons mogen verwachten tegen dat het Red Wedding is. En nog wat later, bij de trouw van Joffrey, speelt zowaar Sigur Rós het nummer. Hier in de achtergrond, als een soort depressieve minstrelen, en hier in het proper met goede klank:

En kijk nu wat er tegenwoordig de ronde doet van het internet: Serj bloody Tankian, live. Ik zou geld geven voor een degelijke opname, ik.