Ik geef toe: ik heb gegrinnikt.

In de Morgen:

De marge van 4.000 handtekeningen leek groot genoeg maar er bleken heel wat dubbele exemplaren bij te zijn. Sommigen zetten zelfs tot vijf keer hun krabbel. Die dubbele handtekeningen zijn niet de enige reden waarom het vereiste aantal meer dan waarschijnlijk niet gehaald wordt. Zo tekenden er een pak mensen die niet in Gent gedomicilieerd zijn, of naar een andere gemeente verhuisden sinds ze hun handtekening zetten. Er zitten ook handtekeningen bij van mensen jonger dan 16, mensen die tekenden met een fictieve naam of met de naam van hun winkel.

In het Nieuwsblad:

“Valère De Scherp bijvoorbeeld (een oude schuilnaam van Siegfried Bracke, nvdr) heeft toch meerdere malen de petitie ondertekend, met meerdere adressen”, zei schepen van Burgerzaken Sofie Bracke (Open Vld) vrijdag op een persconferentie. “Er waren handtekeningen van te jonge Gentenaars, zelfs van een kind van 3 jaar oud. Er zijn mensen die acht of zelfs negen keer getekend hebben. Er waren onleesbare handtekeningen…”

Het ging een fluit van een cent zijn, de mensen tekenden gelijk vliegen, op een weekend gingen al die handtekeningen binnen zijn, bla die bla.

Triestige zeveraars, ja. Mensen bang maken, met valse voorwendsels doen tekenen (“zijt gij tegen de parkeermeters madammeke? ja? tekent gij dan hier en wij zorgen ervoor dat die weg zijn en dat uw kleinzoon hier niet meer moet betalen”), in plaats van iets constructiefs te doen afbreken en verzuren. Ja, ik zeg het: verzuren. Azijnpissers. Nem.

Kwam daar nog eens bij dat de vraag van het referendum totaal nietszeggend was: “worden Gent en de Gentenaars er beter van ja of nee?” Alternatieven? Niet nodig meneer.

En toch: spijtig dat het er niet gekomen is. Ik zou ze zó graag bij het referendum zelf nog eens zwaar op hun bek hebben zien gaan.

Het is nog te vroeg om te echt te evalueren, en als er moet aangepast worden, kan er aangepast worden. Serieus, de neuters.