Ik ga het dan nog eens moeten vragen want mijn geheugen is op sommige vlakken gewoon een zeef, maar ik heb vanavond een ontdekking gedaan: Cara met X erbij is eigenlijk wel drinkbaar.

Ik weet niet meer wat X is. Iets likeur-achtigs appelsienachtigs? ’t Was in ieder geval interessant: een slok Cara, een geut van X rechtstreeks in het blik, en hopladiejee.

En verder: gebrainstormd vanavond. Ik was te bang om alleen te gaan, dus ik heb Zelie meegesleurd, en ’t was wel wijs. Zoals meestal die dingen, dat het allemaal griezelig veel vreemde mensen lijkt op voorhand, maar dat het in ’t echt wel meevalt.

Morgen is het rechtbank voor pleegzorg. Sandra is gelijk ziek (ik heb ze niet meer gezien als we thuis kwamen, dat wil dus zeggen: echt ziek),  ’t is te hopen dat we er morgen geraken.

Update: ’t Was Picon! Cara met Picon!