Maand: augustus 2017

Hier is al meer tijd dan ge wilt weten in gekropen. Niet naartoe gaan. Niet. Serieus niet.

Sandra was gisterenmiddag Zelie naar de vlieghaven gaan brengen, en Jan was mee om in de terugweg Anna te gaan halen van haar kamp in Grote Brogel, dus ik was alleen thuis met Louis. Louis is niet zo’n uitgaande mens en ik ook niet, maar we zijn toch wegggeweest: naar Amatsu, de lokale Japanees gegaan,…

Voilà, daar zijn we dan ook weer van af, voor dit jaar: het bezoek aan de oogmeester. Alsof het allemaal nog niet erg genoeg was, is er ook een voorgeschiedenis van glaucoom in de familie — en dan nog eens van de ambetante soort, die niet noodzakelijk met verhoogde oogdruk te maken heeft. Duuusss was…

Het leven is soms een ponykamp. In het geval van Anna deze week, bijvoorbeeld. Wegens dat ze op ponykamp zit. Op kamp, dat is terug in de tijd, vinden wij. We doen niet mee aan helicopterouders of op de hoogte blijven via GSM of Facebook of mail of zo: hardcore, kinderen op kamp is kinderen…

Niet. Zo zit het. Ze zijn hier op het einde van het schooljaar vertrokken. En ik heb het tijdens de Gentse Feesten wat van mij af kunnen zetten, maar nu komt het helemaal terug; ik ben er kapot van. Ik kan er niet van slapen, en overdag zit ik regelmatig met tranen in de ogen…