Het leven is soms een ponykamp. In het geval van Anna deze week, bijvoorbeeld. Wegens dat ze op ponykamp zit.
Op kamp, dat is terug in de tijd, vinden wij. We doen niet mee aan helicopterouders of op de hoogte blijven via GSM of Facebook of mail of zo: hardcore, kinderen op kamp is kinderen op kamp, als er iets heel erg aan de hand is horen we het wel, en anders horen we wel achteraf hoe het was.
Maar dus betekent dat wel dat we ideaal gezien een briefje of een kaartje sturen of zo.
Wat in negen van de tien gevallen niet lukt: postzegels! Wie heeft er tegenwoordig nog van die krengen in huis? En brieven schrijven op de eerste dag dat ze vertrekken om ervoor te zorgen dat ze na drie dagen een brief hebben, allemaal goed en wel, maar er is nog niets gebeurd dus er is nog niets te vertellen!
Ik had maandag een brief geschreven, maar geen postzegels gevonden thuis. Dinsdag waren er op het werk ook geen postzegels, en dan was ik vergeten om naar de winkel te gaan om postzegels. Vandaag waren er wél postzegels op het werk, en ik had een envelop van thuis mee.
Wat wil zeggen dat Anna mogelijks morgen? of overmorgen? op de laatste dag van haar kamp? drie brieven in één gaat krijgen.
Nu nog afwachten of wij een kaartje van haar krijgen.
Reacties
6 reacties op “De negentiende eeuw, kzweertumaat”
hahaha ik heb zelfde probleem. Ik krijg altijd mailtje van mijn zus dat mijn neefje op kamp vertrekt met een adres en de vraag of we hem briefje wil sturen.
Altijd dezelfde stress zoektocht naar een kaartje of ietsje dat een kind interesseert (nee, niet die gelukkige verjaardag kaartjes, innige deelnemingskaartjes en joepie een jongen of joepie een meisje kaartjes die we just in case wel al jaren in de lade liggen hebben). Dan zoeken naar postzegels.
Dan er nog aan denken om dat ding ergens op tijd in een brievenbus te droppen. Zucht zeg.
en dan moet B-Post nog meewerken ….
http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-heist-op-den-berg/na-twee-weken-is-postbus-dan-toch-leeggemaakt-a3215108/
Je kan je postzegels ook gewoon online bestellen bij de Post 😀
Zonder reclame te willen maken voor bpost, maar hun app mobile postcard is hiervoor een super oplossing. Sinds we deze gebruiken is kaartjes schrijven geen opdracht meer…
Ik herinner me inderdaad nog de zoektocht naar timbres en boites…
Op de brief van Sportievak over (wellicht hetzelfde) ponykamp waarop mijn Anna deze week zit staat de vraag om geen brieven te sturen naar de kampplaats wegens: gaan verloren in het secretariaat van de manege of komen te laat aan.
Hopelijk had uw dochter de tijd van haar leven, met of zonder post !
Ze heeft al haar brieven gekregen. 🙂