Luidt de klokken! Spant de wagen aan! Haalt de gouden garven! Haalt de gouden garven!

Mijn bed is gerepareerd!

Het heeft gelijk maar een maand of twee geduurd eer ik mijn moed bijeen kon schrapen om de beddenverkoopwinkel te contacteren en te vragen of het bed zou kunnen gerepareerd worden!

(Twee maanden van abjecte miserie, van niet willen gaan slapen wegens mijn bed een instrument van middeleeuwse torturen geworden, twee maanden van met meer plezier wakker worden dan in bed kruipen, twee maanden van dagelijkse barstende rug- en koppijn van de verkramptheid van het slecht liggen.)

Ik zag het niet zitten wegens dat ik dacht dat ik naar de winkel moest gaan en dat ik het menselijke contact des Guten zuviel vond, maar na twee maand bedacht ik dus plots dat het misschien ook wel per foon zou kunnen en toen zei die mens dat hij de eerstvolgende werkdag zou langskomen met een nieuwe vijs voor in het bed, en toen was het vandaag en voor ik het wist, stuurde hij een mail met een factuur en was het 37.5 euro voor de werkuren en zat de prijs van de nieuwe vijs er geeneens in en was mijn bed gerepareerd!

Uitroeptekens!