Ik heb de afgelopen dagen thuis gewerkt.

Vreemde dagen: de bedoeling was dat ik iets begreep, om er volgende week intelligente vragen over te kunnen stellen. Wanneer begrijpt ge eigenlijk iets? Ik heb er een idee van hoe het allemaal in mekaar zit, maar het is zó ingewikkeld en er komt zó veel ervaring aan te pas dat ik hoop dat ik er genoeg van snap om te weten wat ik nog moet weten.

Zoals ik deze middag mijn collega schreef die hetzelfde werk aan het doen is:

Ik mis de concrete workflow op het terrein – geen idee bijvoorbeeld of die mensen naar een dashboard zitten kijken tot er iets gebeurt, dan wel of ze een procedure hebben van dingen die ze elk kwartier / elk uur / elke dag / elke week doen, dan wel of het gedreven is door alerts en communicatie.

Ik vermoed een combinatie van allerlei, met heel veel over en weer gecheck in verschillende schermen in verschillende interfaces in verschillende toepassingen, maar wat dan de beste manier is om het in één UI te smijten, weet ik ook nog niet. De individuele schermen kunnen denk ik relatief gemakkelijk verbeterd worden, maar de grootste toegevoegde waarde zou zijn om het allemaal mooi te integreren…

…maar dat is het magische van ons werk:= met wat geluk kristalliseert dat allemaal in de loop van volgende week en kunnen we echt schone dingen maken daarna.

Behalve dat, was het werken met om de zoveel tijd eens pauze, want er kan maar zó veel tegelijkertijd in mijn hoofd. En om de zoveel tijd naar den hof gaan kijken, dus.

Waar het mij blijft verbazen hoe wijs mijn telefoon is. Kijk, dit is een hommel die op de lavendel zat — in extreme slow motion:

Dat was 0.8 seconden aan 480 frames per seconde, en als ik wil kan ik naar 960 frames per seconde gaan gedurende 0.4 seconden. Dat geeft dan dit bijvoorbeeld, van een aantal mieren die elkaar tegenkomen en minder dan een halve seconde blijven staan aan elkaar snuffelen (al is het niet zo spectaculair, want mieren vertraagd zijn gewoon traag bewegende mieren natuurlijk):

En verder houd ik in het oog hoe de kruiptijm zichzelf aan het uitzaaien is. Secuur werk, het onkruid uittrekken en de tijm laten staan — alles in een witte cirkel is nieuwe tijm, ziet!

En hier word ik ook blij van — sporen van regenwormen! (Ik had er geen meer gezien sinds de nieuwe tuin, namelijk.)

En dan nu: weekend!