Elke dag, soms meer dan eens per dag, ga ik naar de lavendel om er de rozemarijngoudhaantjes van te plukken. Handenvol.
Er is helaas niet veel aan te doen wegens geen natuurlijke vijanden hier, behalve mij dus.
De rozemarijn heeft er voorlopig géén last van, maar de salie helaas wel. Hij stond een beetje in bloei, en er zat verdomme een keer op de bloemen, en een andere op een blad:
Ik pluk de beesten, en dan ga ik naar de straatkant en dump ik ze bij een boom, waar ze ongetwijfeld van honger gaan doodgaan. En dan neem ik in het terugkeren lieveheersbeesten mee: er is een camion voorbijgekomen in het begin van de week die een tak van de boom voor ons huis heeft gereden, en die tak zit vol lieveheersbeesten, in allerlei stadia van ontwikkeling.
Ik zet ze dan in de buurt van de rozelaar, die normaal gezien het meeste last heeft van bladluizen — de rozelaar die het dit jaar trouwens absoluut niet goed doet. Ik denk dat hij last heeft van de droogte. Of misschien is het wel iets anders. Ik hoop van ganser harte dat hij er uiteindelijk nog door komt.
Er zitten niet enorm veel bladluizen in de tuin in het algemeen, wat ik kies te interpreteren als een teken van een zeker soort evenwicht. Kijk, dit is waar er zitten, op de joge takken van de bomen:
En jazeker, verdedigd door mieren, maar: ook hele stapels geparasiteerd door sluipwespen. Yay!
Er zijn hier en daar al wat spinnen, maar ‘t zijn vooral de hooiwagens die opvallen, want die zitten echt wel overal:
Heel erg spijtig: het deksel van de kattenbak, dat al sinds jaar en dag vol met water stond en dus een bijzonder interessant ecosysteem was, is achter mijn rug uitgegoten en ligt nu vol met leeggoed voor de glasbak. Awoert!
Het enige stilstaande water dat er nu nog is in den hof, is een emmer met regenwater die in de loop van deze week gevuld is geraakt, en die ik zorgvuldig zal aanvullen als hij lijkt op te drogen. Want ik heb wel goesting om te zien wat er in dat water gebeurt. Vandaag zitten er alvast allemaal rattenstaartlarven in.
Dat zijn de larven van zweefvliegen, die nergens kwaad aan doen. Hieronder ziet het er uit alsof ze de dooie naakte slak aan het opeten is, maar dat doen die beesten dus niet, ‘t zijn vegetariërs.