Allez jong, kom dat tegen. Onze oudste zoon (18) weet ondertussen al een tijdje wat hij later zou willen worden: leraar Engels en PO. Hem kennende, is het niet onrealistisch dat hij dat ook zal worden.
Zot.
Ik wist dat absoluut niet op zijn leeftijd. Als ik jonger was, dan wist ik het zeer zeker: ik wou paleontoloog worden. Maar tussen droom en dinges staan gerief en praktische bezwaren, en vooral een lessenrooster als dit:
Het was toen ongetwijfeld anders dan het nu is, maar hoedanook: ik ben al voorhand dood als ik naar al die chemie en wiskunde en fysica kijk. 😐
En dus is het iets belachelijks geworden, dat ik eigenlijk helemaal niet wou doen. Maar hey.
We kunnen alleen maar hopen dat onze kidneren de fouten die we zelf gemaakt hebben niet herhalen, of zoiets zeker?