Zoals de dichter schreef:

Dan denk je: ha, daar is ie dan Oeoeoeoeh
Dit wordt minstens een zomer van een eeuw Oeoeoeoeh
Maar lieve mensen, oh wat gaat ’t vlug Oeoeoeoeh
’t Is weer voorbij die mooie zomer

Of zoals ik het kende:

Of zoals ik later ontdekte dat het oorspronkelijk was en dat het ook fantastisch mooi is maar op een andere manier dan Joe Dassin:

DOCH DIT GEHEEL TERZIJDE.

Het is voorbij, de grote vakantie. Zelie heeft dinsdag nog twee examens Duits en dan heeft zij nog wat vakantie, maar voor de andere drie is het gedaan: terug naar school.

Vroeger was het een heel ding, terug naar school keren. Met boodschappen doen om al het materiaal bij elkaar te vinden (plakkaatverf! ecoline! chinese inkt!een geodriehoek! een nieuwe passer!) en dan boeken kopen in de Standaard Boekhandel en dan alles kaften en dink.

Niets daarvan hier: de boeken zijn toegekomen, maar ik denk dat ze er zelfs niet echt door gebladerd hebben. En het materiaal is er allemaal nog, of zal er dan wel komen, en niemand ligt er echt wakker van.

Ik hoop dat ze het volgend jaar allemaal goed doen, en dat ze niet ongelukkig zijn. Veel meer dan dat wens ik eigenlijk niet. Dat ze er door zijn misschien ook wel, ja. Maar toch vooral dat ze zich goed voelen op school. En dat ze een beetje goede en gemotiveerde leraars krijgen.