Het plan blijft: alle afleveringen van Start Trek (her)bekijken. Ik zit nu aan aflevering 12 van seizoen 6 van Star Trek: The Next Generation, da’s 217 afleveringen tot nog toe — 79 in de originele serie en 137 van de 178 van The Next Generation.

Er waren redelijk wat mindere afleveringen, maar ook veel degelijke, en onlangs heb ik snel na elkaar twee van de allerbeste afleveringen van heel Star Trek gezien: I, Borg (TNG s05e23) en Chain of Command: Part 2 (TNG s06e11).

In I, Borg wordt een Borg, die normaal gezien onderdeel van een collectief is (“resistance is futile” en “you will be assimilated” en alles), stukje voor stukje een individu. Voorafschaduwingen van Seven of Nine later, maar vooral: zó goed gedaan. Zo goed geschreven. Zo goed geacteerd.

En in Chain of Command: Part 2 wordt Jean-Luc Picard gemarteld door een Cardassian. Het had een eenakter kunnen zijn in om het even welk theater, zo goed dat het was. En Patrick Stewart had hier serieus een Emmy voor moeten krijgen, ware het niet dat dat in die tijd (1992) nog niet gedaan werd, prijzen geven aan Science Fiction.

Ik ben zeer content tot nog toe. En ik denk niet dat ik afleveringen gezien heb die ik nog niet gezien had. Dat zal anders worden als ik aan Deep Space 9 en Voyager begin, want daar heb ik veel veel minder gezien. Ik kijk er naar uit (ondanks mijn ahem geen-fan-zijn van Janeway).