Ah, ’t was een beetje te optimistisch, hopen dat het vandaag klaar zou zijn.

Dit is de stand van zaken in de badkamer vandaag:

Haja, niet enorm veel tegels te bespeuren dus, inderdaad. Dat donkergrijs is nieuw: als ik het goed begrijp is dat de ondergrond waar er tegels op gaan komen. Maar niet direct, want eerst moet het twee dagen opdrogen. En dan worden er tegels op geplaatst. Maar niet direct, want eerst moet er een vlies op gelegd worden of zoiets, en dat moet ook twee dagen drogen.

Dus: vrijdag wordt er een beetje gewerkt, en normaal gezien komen de tegels dan maandag in orde.

’t Was vandaag een beetje een klucht, wel. Om half acht stonden de mensen aan onze slaapkamer (die naast de badkamer ligt – ’t is niet dat ze speciaal naar de slaapkamer kwamen of zo).

Het eerste dat moest gebeuren, was dat er plaats gemaakt werd in de living. De hoogtewerker stond er, dus is die gebruikt om een kast naar beneden te krijgen. En dan moesten alle zetels die er stonden op een hoopje gesmeten worden, om plaats te maken om het bad binnen te krijgen. En dan hebben we nog een andere kast naar de slaapkamer verhuisd (naast nog een hele reeks dozen en gerief), en de radio op de plaats van die andere kast gezet.

Millimeterwerk, dat bad:

• 

• 

• 

• 

• 

En ja, we hebben nu wel geen bad meer in de keuken staan en er zijn twee kasten minder in de living, maar dat maakt niet enorm veel uit, want dit is hoe het er nu uitziet — voor niet al te lang, gelukkig. Hopen we toch.

Er zijn trouwens kappen in de muur, en er zijn kappen in het vensterkozijn, en er staan strepen op de plankenvloer, enfin, niet allemaal rozengeur en maneschijn dus.

Maar bon. Dat was dus redelijk vroeg in de ochtend: alles stond klaar om de tegels naar boven te krijgen. Even ter herinnering, dit zijn de tegels waar we het over hebben:

Dat is dus een porseleinen tegel van een meter twintig op twee meter zestig en 6.5mm dik.
Ge moet u niet inbeelden hoe delicaat dat is om te vervoeren en bewerken.

En als ge weet dat onze vensters op het eerste ook ongeveer een meter twintig hoog zijn, begrijpt ge dat het niet evident is om die dingen binnen te krijgen. Zo weinig evident dat de tegelman –niet de meneer van de tegelwinkel die poolshoogte was komen nemen maar de meneer die het allemaal moest komen installeren– het helemaal niet meer zag zitten.

Een aantal van die tegels moeten versneden worden en dan hebben ze structureel nóg minder stevigheid dan ze al hadden. Eén van de tegels bijvoorbeeld moet op volle hoogte en breedte blijven behalve dat er een klein rechthoekje uit moet om een nis mee te maken: een nachtmerrie om met een schokkende hoogtewerker naar boven te krijgen en dan ook nog schuin door een venster te wurmen.

Boven snijden was niet aan de orde: de tafel om te snijden is gelijk drie meter op twee en er moet nog helemaal rond kunnen gelopen worden, en bovendien is het slijpstof blijkbaar zó fijn dat het gegarandeerd computers en televisies kapotmaakt.

Zucht.

Enfin bon, we zullen wel zien zeker? Ik ben alvast zeer content dat we besloten hebben de installateur het hogere tarief per uur te betalen, zodat eventuele breuk bij installatie zijn aansprakelijkheid is en niet de onze. 🙂