Ik zou graag rijk geweest zijn in 1840. Dan zou ik een excentrieke mens geweest zijn die allerlei dingen zou klasseren en er allemaal boeken zou gepubliceerd hebben. Niet noodzakelijk originele zelfgeschreven inhoud, maar gecollateerd, gerangschikt, geordend, gesystematiseerd.

Ik zou dat zo wijs gevonden hebben.

Ik moest eraan denken omdat ik de inhoudsopgave van een beroemd kookboek tegenkwam:

  1. How to roast and boil to perfection every thing necessary to be sent up to table.
  2. Of made dishes.
  3. How expensive a French cook’s sauce is0
  4. To make a number of pretty little dishes for a supper or side-dish, and little corner dishes for a great table.
  5. To dress fish.
  6. Of soups and broths.
  7. Of puddings.
  8. Of pies.
  9. For a Lent dinner; a number of good dishes, which you make make use of a any other time.
  10. Directions to prepare proper food for the sick.
  11. For captains of ships; how to make all useful things for a voyage; and setting out a table onboard a ship.
  1. Of hog’s pudding, sausages, etc.
  2. To pot and make hams, etc.
  3. Of pickling.
  4. Of making cakes, etc.
  5. Of cheesecakes, creams, jellies, whip-syllabubs, etc.
  6. Of made wines, brewing, Franch bread, muffins, etc.
  7. Jarring cherries and preserves, etc.
  8. To make anchivies, vermicells, catchup, vinegar, and to keep artichokes, French beans, etc.
  9. Of distilling
  10. How to market; the season of the year for butcher’s meat, poultry, fish, herbs, roots, and fruit.
  11. A certain cure for the bite of a mad dog.
  12. A recipe to keep clear from bugs

Maar allez, hoe wijs is dat niet?

Ik ben een grote fan van dingen klasseren. Op welke wijze dan ook. Zoals in Hugo Matthysen’s heerlijke boekje Misdaad, seks en verse vis, een verzameling van Joe Roxy-gedichten en zeer veel andere korte nonsens, vooral dingen die hij voor Humo schreef. De index is fantastisch: elk verhaal of gedicht valt hetzij onder de hoofding “Misdaad”, hetzij onder “Seks”, of, inderdaad, “Verse vis”. En het klopt allemaal nog ook. Heerlijk.

Of Jose Luis Borges’ Emporio celestial de conocimientos benévolos zogezegd Chinees systeem:

pertenecientes al Emperadorbehorend tot de keizer
embalsamadosgebalsemd
amaestradosgetraind
lechonesbiggen
sirenaszeemeerminnen
fabulososfabelachtig
perros sueltoszwerfhonden
incluidos en esta clasificacióninbegrepen in deze classificatie
que se agitan como locosdie schudden als waren ze krankzinnig
innumerablesontelbaar
dibujados con un pincel finísimo
de pelo de camello
getekend met een fijn penseel van kameelhaar
etcéteraenzoverder
que acaban de romper el jarróndie net een vaas gebroken hebben
que de lejos parecen moscasdie van ver op vliegen lijken

En dat dat net hele idee van de wereld categoriseren in het zotte trekt, in een verhaal over John Wilkin’s universele taal (waar een groot deel van Quicksilver, van harte aangeraden, over gaat).

…maar ik zou dat dus heel heel graag gedaan hebben. Klasseren en hypertext uitvinden in de 19de eeuw.

Spijtig, veel te laat geboren.