Hoe boeiend is dit niet? Drie kwartier over de carnyx, een Keltisch instrument dat tweeduizend jaar niet meer gebruikt werd. Kan vijf octaven aan, kan zo stil spelen als het stilste instrument in een symfonieorkest en luider dan het luidste — om nog niet te spreken van de meest vreemde klanken die er uit te krijgen zijn. En had ik al gezegd dat de mens die het verhaal doet, dat op een ongemeend boeiende manier doet?

Voor wie een idee wil krijgen van hoe het ding klinkt, en zich wil inbeelden wat het moet geweest zijn om als Romeinse soldaat ergens in een mistig woud plots het geluid van een benden Kelten te horen afkomen: