Ahem ja, spoilers. ’t Is niet moeilijk te raden wat het verloop van het verhaal ongeveer is, als het eerste boek gaat over onderdrukte robots, het tweede boek de titel The Rising heet en het derde The Liberation.
Dus ja, in het tweede boek is er een opstand, en in het derde boek is er een bevrijding. Hoofdrolspelers zijn Nederland (wereldmacht, maakt en controleert robots), Frankrijk (een klein stukje land ergens in Canada, vooral sterk in chemie), en dan een aantal verschillende facties robots.
De grootste verdienste van het derde boek is dat het een degelijk einde van de reeks was en niét meteen voorspelbaar.
A++ would recommend.
En nu nadenken over het volgende boek dat ik zou lezen. Ik dacht even aan N.K. Jemisin’s The City We Became. Ik heb met haar Broken Earth-reeks gelezen in 2018, niet met veel plezier want is geen reeks om plezier bij te hebben als ge het leest, maar toch met veel voldoening. En als ik lees dat The City We Became gaat over verpersoonlijkte steden, dan moet ik direct denken aan Americon Gods-achtige toestanden, en daar ben ik wel voor. Maar als ik dan halve reviews lees (zeer tegen mijn gewoonte in, maar ik had twijfels), heb gelijk niet zeer veel goesting in een boek dat nogal prekerig over de people of colour en de lgbtq+ doet:
The characters didn’t clarify my ambivalence any. They felt familiar, only with over the top stereotypes. NYC, a homeless young brown-skinned gay man. Manny, our cold-blooded amnesiac Manhattanite of questionable ethnicity and gay leanings. Brooklyn, Black woman, who has re-invented herself, is taking care of the family, and being a successful leader. Queen, a new generation of emigrant, making her home in a tenement, building community and being a caretaker. Bronx, an aging artistic socially conscious lesbian Native. And must we? Oh yes, we must: Staten Island, the alienated white-skinned daughter of a police officer.
review van Carol op Goodreads
Mja. Ik snap het allemaal hoor, dat Amerika en kleur en afkomst en geaardheid en alles zeer belangrijk zijn, maar nu misschien even niet.
Even wat meer goesting in escapisme dan met mijn neus in de problemen geduwd te worden.