Kijk nu: het vervolg is (veel) beter dan A Court of Thorns and Roses!
Het eerste boek begon met een minofmeer hervertelling van Belle en het Beest en werd dan een traditioneel “voer drie onmogelijke taken uit”-verhaal. Feyre en Tamlin waren een vreemd koppel. Ja, verliefdheden en alles, maar ook scheefgetrokken verhoudingen.
Er gebeuren Erge Zaken op het eind van het vorige boek, maar het allerbelangrijkst is dat de verhoudingen tussen Tamlin en Feyre nog meer scheef zijn getrokken: zij heeft nu enerzijds meer macht dan ze had, maar hij is nu anderzijds nog véél meer beschermend, op het obsessieve af.
En iemand die getraumatiseerd is door gevangenschap en vrijheidsbeknotting “voor haar eigen goed” huisarrest geven, dat is niét een goed idee.
Feyre beseft dat ze hem eigenlijk helemaal niet graag ziet — en wat een opluchting! Ik werd er al wat triestig van, dat de rest van haar leven zou spenderen met de eerste persoon die haar niet archislecht behandelt.
De softporno is ook beduidend beter in dit boek dan het vorige, want tussen de persoon waar ze uiteindelijk mee samen is en haar is er meer chemie dan in het reservekot van de scheikunde klas van een jezuïetencollege na 150 jaar scheikundeleraars.
Content van het boek.