Het deed raar, moet ik toegeven. Voor het eerst in de dertig of zo jaar dat we samen zijn, hebben we samen één belastingaangifte ingevuld.

Niet dat er enorm veel in te vullen was — Big Brother weet precies hoeveel geld ik aan welke liefdadigheden schenk en precies hoeveel ik verdien — maar toch.

Gedoe met het kadastraal inkomen zoeken, en de jaarlijkse calvarie van kijken welke lening(en) we precies kunnen inbrengen voor hoeveel: dat kunnen ze blijkbaar nog niet automatisch doen.

Dit jaar ook een vreemde boodschap op de eerste pagina van Taxonweb, nog vóór ik aan de aangifte zelf begon: dat Internationale Afspraken En Uitwisselingen Van Informatie aan het licht hadden gebracht dat ik inkomsten had uit Nederland.

Inkomsten uit Nederland? Ik?

Geklikt op de link, een pdf gedownload, blijkt: een Nederlandse levensverzekering van 0 euro en met de status “geannuleerd”.

Nee, geen idee wat dat zou kunnen zijn. Ik heb het nergens ingevuld opnde aangifte — ik zou niet weten waar dat trouwens zou kunnen.

Ik heb, na nalezing, getekend met mijn itsme, en dan heeft Sandra getekend met haar itsme, en dat was dan, een minuut of twintig later, dat.

Nu is het wachten op een eventuele terugbetaling. Spannend!