Kent ge dat, van die boeken waar ge een hoofdstuk leest en dan even iets anders doet omdat het te goed is en het boek anders te rap uit zou zijn? Wel, dit is één van dat soort boeken.

Het is echt zeer zeer goed. In het eerste boek was er een conflict in een protectoraat tussen de Unie en het Noorden, dat nominaal behoorde tot de Unie maar waarop de koning van het minofmeerverenigde Noorden aanspraak maakte. In het begin van het boek was er maar één leger van de Unie aanwezig, en lukte het niet om dat leger te versterken. Orso, de kroonprins, wou het wel versterken, en verzamelde er zelfs op eigen initiatief fondsen voor, maar dan was er een proto-revolutionaire opstand in één van de nieuwe industriesteden, en werd dat leger(tje) naar daar gestuurd.

Wat dat ene leger, geleid door Leo dan Brock, er alleen voor liet staan. En dan doet dan Brock wat niemand verwacht: hij daagt de koning van het Noorden uit tot een duel, wint tegen alle verwachtingen, en laat hem, tegen nog meer verwachtingen, leven.

Een hulp bij dat duel is Rikke, een jeugdvriendin van Leo, maar ook de dochter van Dogman, de baas van het protectoraat. En ook een zieneres die de toekomst kan zien.

En wellicht de hoofdreden dat Orso naar die belegerde stad trok, is omdat Savine dan Glokta er gevangen zat. Savine is de dochter van dehoofdinquisiteur, en een enorm gewiekste proto-industrieel. Ze heeft ook sinds jaar en dag een relatie met de kroonprins. Als ze uiteindelijk bevrijd is, beseft ze dat ze op Orso verliefd is (en omgekeerd), maar als Orso haar ten huwelijk vraagt blijkt dat omwille van redenen niet te kunnen.

Waarop ze trouwt met Leo dan Brock, de held van de oorlog.

En dan geraakt Leo in een complot verzeild tegen Orso, die ondertussen koning geworden is. Met op de achtergrond nog altijd het protorevolutionair klimaat en het ongenoegen van de arbeiders, gesteund en aangewakkerd door schimmige figuren die misschien wel deel van het huidige establishment zijn.

Ik vond het andermaal een zeer, zeer goed boek. Ik heb nog niet veel fantasy gelezen die zich op dat kruispunt van berserkers enerzijds en een vroeg-industriële maatschappij anderzijds en een wereld van magie aan de grijpende hand afspelen. Bijzonder zeer fijne personages, ook.

De reviews zijn quasi unaniem lovend, maar ik wou de discerning reader toch deze niet onthouden:

Orso heeft een kant die niet 100% hetero is. En op een bepaald moment worden twee mannelijke nevenpersonages betrapt terwijl ze Het Beest Met Twee Ruggen aan het maken zijn.

I was shocked, shocked I tell you.