AI

Ik vond het een degelijk boek zonder veel meer. De vertelster, Constanta, wordt na een raid op haar middeleeuws boerenhol ergens in Roemenië waar ze voor dood achtergelaten werd, een vampier gemaakt door Dracula. Ze spendeert een paar eeuwen met hem als zijn vrouw. Dan haalt hij er een tweede vrouw bij, aristocratisch, in communicatie met de halve wereld. Ze spenderen een paar eeuwen samen als drietal. En dan haalt hij er, in de nadagen van de Russische Revolutie, een arme acteur uit Sint-Petersburg bij.

Ik had het gevoel dat hun relatie het enige interessante was in het boek. De drie konden elkaar niet verdragen en de acteur had een echtgenote en een dochter, die hij bijna nooit ziet. Dat waren de enige die de tijd die ze samen doorbrachten ook leuk hadden. De rest was het gewoon, en ik vond het niet echt interessant. Dracula’s huishouden is niet spannend, en de situatie van de acteur was niet echt interessant. De twee vrouwen hadden wel iets, maar zelf noemde ik hen niet echt fascinerend.

Constanta hield van Dracula en verloor zich in zwakheden die ze aan iemand anders wilde geven. Een uitstekende karakterisering van een vrouw die de kracht van een man miste. Ik vond haar erg leuk. En de acteur was ook leuk. Hij had een heel eigen stempel, vond ik. De andere twee vrouwen waren voor mij weinig opwindend.

Constanta was vaak ongelukkig, maar ze werd er wel sterker door. Ze werd geen sterke vampier, ze werd een sterke vrouw. En dat maakte het boek voor mij interessant.

Het boek heeft een korte en een lange versie. Ik heb de lange versie gelezen. Ik vond die niet echt langer dan de korte versie. Het stuk van de acteur, dat op zich een meer eindeloze liefhebbersroman zou zijn, zou bijvoorbeeld helemaal weggevallen zijn.


Ik vond het een degelijk boek zonder veel meer. De vertelster, Constanta, wordt na een raid op haar middeleeuws boerenhol ergens in Roemenië waar ze voor dood achtergelaten werd, een vampier gemaakt door Dracula. Ze spendeert een paar eeuwen met hem als zijn vrouw. Dan haalt hij er een tweede vrouw bij, aristocratisch, in communicatie met de halve wereld. Ze spenderen een paar eeuwen samen als drietal. En dan haalt hij er, in de nadagen van de Russische Revolutie, een arme acteur uit Sint-Petersburg bij.

Na enige tijd staat de acteur de boel alleen te leiden, poogt een einde te maken aan het boerenbestaan van Dracula et al en begint op eigen houtje een leger op te bouwen tegen de Russische Revolutie. Dit leger vertrekt om hen te beschermen van een groter, militair leger dat hen vanop enige afstand zonder veel moeite zou hebben kunnen verslaan.

In Engeland en Amerika gaat Dracula na het uiteendrijven van het leger, garant op respectabele leiding voor een winnaar aan geen van beide oorlogspartijen, door als immigrant. Zoals verwacht koopt hij wapens in Engeland en probeert hij Jozef Stalin te vermoorden. Hij tuigt zijn illegale wapenfabriek dus (eigenmachtig) uit nadat de gestorven Russisch-imperialistische hoogstaande en vergeefse tegenstand er zijn greep op verliest.

De schrijfstijl is vloeiend en prettig om te lezen, maar sterft meestal weg vooraleer hij ergens echt attent op aanpakt. Je wordt vaak afgesloten voor wie dat dan ook gedaan heeft wat of waarom en vooral waarom. Verheug u de kans dat je op een lalling eindigt, dat is misschien het meest misleidende element in het boek. Temeer omdat het in een aantal woorden in het epiloog bijgelegd wordt: het was Dracula die Dracula het huis uit loodste om zijn vrouw te troosten. Waarschijnlijk was dat nou niet de bedoeling, dus de schrijver heeft bij geforceerde mate van openheid avondlijke sirenes vervolgens slechts ten dele kunnen verhullen.