We bereiden ons langzaamaan voor op het vertrek van onze oudste dochter: het zit er zwaar in dat ze volgend academiejaar of misschien zelfs qat vroeger op zoek gaat naar een huis om met een paar in te gaan wonen.

Dan kunnen we ze wat huisraad meegeven — de keukentafel en de stoelen geraken gelijk toch maar niet verkocht, en die staan hier dan toch in de weg — maar ook: dan kunnen we verder doen aan het achterhuis. Ja, het oude verhaal van “boompje groot, plantertje dood”: tegen dat alle kinderen het huis uit zijn zal het hier een huis zijn voor zes mensen waar nog twee man in ronddoolt.

Maar bon.

Dit is de omvang van de ramp nu, onder de trap in het achterhuis:

Duuzd schoenen van Zelie, daar rechts allemaal dozen vol draden van computers (ge weet nooit wanneer ge nog eens een SCSI-kabel uit 1996 of een RSR-232-kabel uit 1985 nodig zult hebben); achter de schoenen een kleine diepvries waarvan ik niet weet of hij nog werkt; een kinderwagen uit de jaren 1950 die dringen restauratie nodig heeft maar waar we niets mee gaan doen, en een paar dozen met gereedschap genre schroevendraaiers en boormachines.

Slordigheid, bah.

Het plan: in eerste instantie de keukentafel en stoelen daar zetten. En als/wanneer Zelie er niet meer is en de tafel en de stoelen er dus ook niet meer zijn, een frigo voor drank en een paar kasten onder de trap. Wegens dat onze keukenfrigo altijd vol zit met drank die we toch nooit drinken voor ge weet nooit dat er toch eens iemand zou langskomen, en dat er in de bibliotheek in het achterhuis een heel schap board games staat dat beter in een kast zou zitten zodat we boeken van elders in de bibliotheek zouden kunnen bijplaatsen, en ook dat we al dat gereedschap eindelijk eens ergens anders zouden kunnen zetten dan gewoon los op de vloer.

Sandra vroeg mij om dat allemaal op te meten wegens dat ik beter ruimtelijk inzicht zou hebben, en dus heb ik dat dan maar gedaan. En rap in Blender gemaakt met blokken, om te kijken wat voor meubels er allemaal in zouden kunnen:

Het is nog maar gerenderd of ik word al nerveus dat het niet is zoals het echt is. En dus heb ik het maar in wat meer detail gedaan –de trap en de trapleuning gemodelleerd, de balk in de muur gestoken, de kasten en de vloer plinten gegeven, en gloei- en ledlampen gemaakt. Oh, en ook de vensters en de muren en de rest van het gelijkvloers. En het eerste verdiep schematisch met de vensters en het dak. Niet omdat ik dat absoluut wou doen, maar omdat ik er nerveus van werd dat het licht niet goed zat:

Dat geeft dan voor ongeveer diezelfde hoek dit als al de brol weg zou zijn. Ja, de boeken staan niet in de boekenkasten, het zou niet zó enorm moeilijk zijn om dat te doen, maar ik had in eerste instantie niet veel zin.

Eerste ding: kijken of de tafel en de stoelen er in zouden passen. De tafel heb ik rap schematisch gemaakt, de stoelen had ik een paar maand geleden al eens gemaakt voor de leute. Tafel en stoelen passen er wel degelijk in, zelfs al is het met twee op elkaar gestapelde stoelen:

Ik weet dat de textuur op zeer weinig trekt. Dat komt er van van zomaar wat aan te modderen met UV maps. En ook daar: momenteel geen goesting om het te verbeteren, we gaan niet overdrijven in die dingen.

En dan the main attraction: zien of ik er een goedkope Ikea-frigo en goedkope Ikea-meubelkasten in kan krijgen. Het antwoord is simpel: neen, niet in eerste instantie:

De frigo heeft geen standaardhoogte en er zijn voor zover ik zie geen kasten van 90 breed, zodat ik er twee van 40 breed moet nemen. Helemaal rechts kan ik er twee van 40 breed en 80 hoog op elkaar zetten, met nog plaats over voor een kastje van 40 op 40. En als ik dan wat futz met plinten en pootjes, krijg ik de bovenkant van de frigo en het middelste kastje van 40 op 80 op dezelfde hoogte, zodat ik er nog een andere kast op kan zetten.

Maar daar loop ik vast: die kast zit in een traptrede. En een minder brede kast is nog lelijker.

Een custom kast kan dan wél weer, natuurlijk, al is dat uiteraard veel duurder dan gewoon Dokter Ikea En Zijn Wilde Imbussleutels:

Het zal denk ik nog wat zoeken zijn. Al heb ik het wel voor die driehoekigachtige kast. En als ik toch bezig ben, kan ik in de bibliotheek misschien ook een paar vitrine-schappen maken met led-verlichting, om mijn beeldhouwwerken in te zetten die nu al jaren in dozen staan.

Het gemak, trouwens, van het achterhuis min of meer correct in Blender gestoken te hebben, is dat ik kan kijken hoe het er zou uitzien met verschillende belichtingen. Hierboven is het telkens overdag met de gloeilampen en de led-verlichting aan; dit is wat het geeft met de lichten uit overdag, ’s nachts met alleen gloeilampen, en ’s nachts met alleen led:

• 

• 

• 

Of op andere momenten van de dag. De dag hierboven is een bewolkte maar niet donkere namiddag. Hieronder ’s nachts bij volle maan, ’s morgens met felle ochtendzon en bij zonsondergang:

• 

• 

• 

En het kan natuurlijk ook allemaal geanimeerd worden, als dat zou moeten:

’t Is een plezier, Blender.