Hostingproviderstress

Ik ga iets doen dat ik al niet meer gedaan ben sinds twaalf jaar geleden: de hosting van dit weblog veranderen.

Eerst stond dit weblog op de servers van het bedrijf waar ik werkte en dan baas van werd (een groot deel van de inhoud daarvan is weggekapt door idioten uit Amersfoort terwijl ik met een gebroken rug thuis zat, grr), daarnaast had ik een weblog bij Salon.com met Radio UserLand, daarna heb ik de inhoud daarvan vershuisd naar TypePad, dan naar een WordPress bij Dreamhost, dan naar een WordPress bij ex-collega David, en uiteindelijk dus naar Media Temple toen David zijn bedrijf stopzette in 2010.

Twaalf jaar Media Temple, met wisselende tevredenheid. Eerst was het uitstekend, daarna was het pfja, daarna trok het op niet veel meer (trage server, verouderde Plesk, ssh naar de zak), en nog later was het eigenlijk niet meer de moeite waard: prijs ongeveer verdubbeld, nog trager, en onmogelijk om PHP te updaten.

En dan was het gedaan: Media Temple is in februari 2023 helemaal opgedoekt en opgegaan in GoDaddy, die ze al jaren geleden gekocht hadden.

Voor mij niet echt een probleem: traag neem ik erbij, de facturen worden automatisch betaald dus ik zie ze niet, Plesk moet ik praktisch nooit in zijn, en ook een oudere versie van PHP doet wat ze moet doen.

Tot die versie van PHP wél een probleem begint te worden: een versie die meer dan een redelijk aantal jaar oud is, daar werken recente dingen gewoon niet meer op.

Dus ‘t was alsnog naar de support van GoDaddy bellen: in Plesk kon ik geen PHP-versie upgraden, ssh ging niet, en in mijn GoDaddy-account zie ik wel domeinnnamen staan maar niet mijn weblog.

Sinds vandaag weet ik dus dat de overgang van Media Temple naar GoDaddy op geen ouwe slets trok: ze hebben blijkbaar gewoon de deur achter zich dichtgetrokken en gezegd “hierzie GoDaddy, trek er uw GoPlan mee”.

Zucht. Ze hadden mij bij de migratie ook een VPS gegeven, wat ik niet nodig heb, ‘t is begot maar één blog. Ik heb dan maar gevraagd om een migratie naar gewoon managed WordPress. Dat zou sneller moeten zijn, en vooral gemakkelijker en veiliger.

Oh, en goedkoper. Zelfs de duurste managed WordPress, met stapels dingen die ik niet ga gebruiken, komt op vijf keer goedkoper uit dan wat ik tot deze maand betaalde.

Scenario: vandaag de migratieploeg in de VS ftp-toegang gegeven tot mijn huidige site, een recente databasebackup doorgestuurd, en nu is ‘t wachten tot ze een testversie hebben. Mijn huidige website blijft draaien tot ik de testversie goedkeur, en dan schakelen ze de URL bijna-ogenblikkelijk over naar de nieuwe server.

(Ze waren het wel gelijk niet gewoon, een WordPress met bijna 22 jaar dagelijkse zever erin en bij de 40.000 afbeeldingen en alles.)

(En alles wat ik nu schrijf, zal ik dan moeten copy-pasten in de nieuwe site ook, damn.)

Ik neem voor de zekerheid ook zelf een backup. Een mens weet nooit.

2 reacties op “Hostingproviderstress”

  1. 22 jaar….waarvan ik het grootste deel gelezen heb denk ik. Jammer dat er zo weinig overblijft van de oude blogosfeer: de mensen achter Gentblogt, Gentblogt zelf, Pietel,…

  2. Ik zit op blogspot. En ik vraag me (nu mijn blog iij al 14 jaar bestaat en zeer vol foto’s staat) of dat ok is. Want het valt me op dat de meeste bloggers minstens voor wordpress kiezen. Ik ben eigenlijk benieuwd waarom jjij daar niet voor kiest? Dat is gratis?

Reacties zijn gesloten.