T. Kingfisher
Tor Nightfire, 2022, 165 blz.
Het verhaal is snel uitgelegd: het is praktisch één op één Poe’s Fall of the House of Usher, met Alex Easton, ex-soldaat, als verteller en een bijrol voor de tante van Beatrix Potter als mycologe.
Roderick en Madeline Usher, gecombineerd met schimmel en die boekomslag: ik wist na een hoofdstuk al hoe het zou aflopen. Maar dat staat de pret niet in de weg: wat een fijn boek om te lezen!
Alex Easton komt uit het fictieve land Gallacië, waar de grammatica zeven verschillende geslachten onderscheidt waarvan één enkel voor God gebruikt wordt, en waar een vrouw haar geslacht kan door gewoon te zeggen dat ze soldaat wordt. Da’s wat Easton gedaan heeft.
Gallacia’s language is … idiosyncratic. Most languages you encounter in Europe have words like he and she and his and hers. Ours has those, too, although we use ta and tha and tan and than. But we also have va and var, ka and kan, and a few others specifically for rocks and God… And then there’s ka and kan. I mentioned that we were a fierce warrior people, right? Even though we were bad at it? But we were proud of our warriors. Someone had to be, I guess, and this recognition extends to the linguistic fact that when you’re a warrior, you get to use ka and kan instead of ta and tan. You show up to basic training and they hand you a sword and a new set of pronouns. (It’s extremely rude to address a soldier as ta. It won’t get you labeled as a pervert, but it might get you punched in the mouth.)
(Verder wordt er van die voornaamwoorden niet te veel spel gemaakt, no worries.)
‘t Is humor en spannend en griezelig, en ik had het eigenlijk graag gelezen zonder ooit Poe gelezen te hebben.
Het verhaal speelt zich af in de jaren-1890 in een wereld die heel hard op de onze lijkt — behalve dat er in Europa staatjes zoals Gallacië en Ruravia zijn, een beetje zoals het Ruritanië van Prisoner of Zenda of Syldavië uit Le sceptre d’Ottokar, en bijvoorbeeld ook dat VS in twee stukken gevallen is.
Ik was verliefd op de wereld, de personages en de schrijfstijl. Ik ben meteen aan het volgende boek begonnen, en bijzonder benieuwd of het ook een adaptatie van een bestaand verhaal wordt of niet!
Reacties
Eén reactie op “Gelezen: Sworn Soldier #1, What Moves the Dead”
[…] is een rechtstreeks vervolg op het eerste boek. We zitten deze keer in het geboortedorp van Alex Easton, waar mevrouw Potter op bezoek gaat komen […]