De week tussen Kerstdag en nieuwjaar is altijd zo’n soort verloren week, van “waar gaat de tijd naartoe?” — maar ik heb dat al een hele tijd met eigenlijk alle weken. Waar gaat de tijd naartoe? Ben ik echt al zo lang op vakantie? Is het echt nog maar zo weinig dagen voor de vakantie gedaan is?

De dagen zitten ook raar in mekaar: te laat wakker worden, te laat gaan slapen, dan eens te vroeg wakker worden en een namiddag slapen waardoor ik weer te laat ga slapen: een mens zou bijna denken dat de regelmaat van een werkweek beter is.

Nee, natuurlijk.

Ik moet om de zoveel tijd buiten mijn huis, maar ik zou eigenlijk veel liever gewoon nooit meer buiten komen, van mijn bed naar mijn zetel of mijn bureau en dan weer naar mijn bed, en mijn peignoirs roteren en dat is het dan.

Limbo-leven.