Het went maar geleidelijk, dat we niet meer met zes zijn ’s avonds. Er zijn tegenwoordig meer dagen dat we met twee zijn dan met drie, laat staan met vier of vijf of zes. Alleen zondag zijn we gegarandeerd met zes, dat wel.

Ik was gisteren vroeg op en ik moest boodschappen doen voor mijn moeder in de Delhaize en toen ik daar rondliep zag ik coquilles liggen en dacht ik: tijd om eens gegratineerde coquilles te maken. (Ik zat daar al een hele tijd mee in mijn hoofd namelijk.)

Boodschappen gaan afgeven, en op de vraag “waarom in de Delhaize als het vandaag markt is” had ik geen antwoord — dus dan maar naar de markt gegaan en coquilles daar gekocht. En enfin lang verhaal kort: ik had tegen de vroege namiddag behalve nog altijd goesting in gegratineerde coquilles en al de nodige ingrediënten, ook garnaalkroketten en kreeftenbisque voor méér dan twee man.

Bleek dat niemand van de kinderen kon komen eten, dus dan maar vrienden uitgenodigd. ’t Was lekker en het gezelschap was aangenaam. We doen dat eigenlijk veel te weinig, zo à l’improviste langsgaan of uitnodigen. We moeten dat meer doen.