Een begrafenis of een crematie, dat heeft een ceremoniemeester. Dat kan een priester zijn die helemaal op de hoogte is van de familie omdat hij ze al twee generaties kent, en die dan een tijdje vóór de dag langskomt en aan de keukentafel verhalen vertelt en hoort.

Dat kan ook een priester zijn die de familie nog nooit gezien heeft, een paar notities neerschrijft na een vluchtig gesprek, en dan de domste dingen eerst vertelt in een het-kan-niet-ongepaster-en-onpersoonlijker misdienst.

Het kan ook een mens zijn, zoals in dit geval, die van schrijven en vertellen zijn beroep heeft gemaakt, langskomt, wat vragen stelt en luistert, en er dan hopelijk iets van maakt. Ik houd mijn hart vast.