Het is eigenlijk iets, denk ik, om bewondering voor te hebben: anno 2008 uw kinderen bewust laten dopen.
“Bewust”, zoals niet “naar de kerk, de pastoor wat laten babbelen, pro forma allemaal amen zeggen op de min of meer juiste momenten, beschaamd rondkijken om te zien wanneer men moet recht gaan staan, op gezette tijden driekwartvergeten antwoorden mummelen op halfvergeten gebeden, en dan weer de kerk buiten schuifelen”, maar wel “we denken erover na en we doen een feest in de tuin, met vrienden en familie, en we nodigen een priester—geen pastoor—uit, we stellen samen een mooie dienst op met teksten en symboliek en alles.”
Zo was er een doopvont en doopkaarsen (alhoewel: moeten die niet aan de paaskaars aangestoken worden, normaal gezien?) en oliesel zoals altijd, maar kreeg ook iedere aanwezige een steen, waarop we onze naam mochten schrijven in onuitwisbare inkt, en dat we die dan in onze handen moesten houden en een wens doen voor de kindjes.
En dan gingen die stenen in het doopvont, en werden ze dus ook gewijd, en dan waren ze van dan af van de kindjes, voor de rest van hun leven.
‘t Was mooi.
(alleen jammer dat voor eeuwig en één dag vastgelegd staat op foto dat het doopvont een Punch Bowl van Hendi BV is, artikelnummer 471500) 🙂
Reacties
12 reacties op “Doop”
Ik had nooit een liefhebber van het new age katholicisme in u durven vermoeden.
Ik vind het spijtig dat er nog steeds mensen zijn die hun kinderen in het keurslijf van een geloof dwingen voordat ze er zelf bewust voor kunnen kiezen. Tuinfeest-doop of kerk-doop, het blijft een doop.
Ja, waarom dan geen niet-katholiek geboortefeest, bijvoorbeeld door een moreel consulent van de unie vrijzinnige verenigingen in plaats van een priester?
Kan heel mooie plechtigheid zijn (idem huwelijk en overlijden enzo), waarbij niet het gepalaver over ene god of jezus centraal staat maar het kind zelf.
Wij hebben ook een thuisdoop gedaan voor onze Toon. Ik heb daar de beste herinneringen aan – en ik hoop voor u hetzelfde. Ieder zijn ding!
onze zoon is een paar weken geleden precies zo gedoopt, in de kerk, met een priester en heel bewust. en het was heel erg mooi en bijzonder.
Het ergste met dat dopen is dat het niet meer ongedaan kan worden gemaakt en dat de katholieke kerk voor elke gedoopte subsidie ontvangt, zo lang die persoon leeft, of hij tijdens zijn leven al dan niet vrijzinnig, moslim, boeddhist of scientologist is geworden speelt geen rol, maar ongedaan krijg je dat doopsel niet meer.
goh. als ge er niet in gelooft, dan maakt het toch niet uit dat ge u niet kunt ontdopen?
Dat maakt wel degelijk wat uit beste Ilse, want dan verdient de katholieke kerk centen op de rug van mensen die dat eigenlijk niet willen.
Dan blijft de vrijzinnige kerk iets hebben waar ze op kan foeteren … Ik ben zelf vrijzinnig, maar ik hou niet van de georganiseerde vrijzinnigheid. Die is mij te veel tegen de anderen (enfin, tegen de katholieke anderen).
Ik gun iedereen zijn ritueel, ook de ouders van pasgeborenen. Zij doen ook maar hun best om hun kind de volgens hen best mogelijke start te geven. En die start zit vol keuzes die je als ouder voor je kind neemt. Gelukkig leven we in een maatschappij waar je vlug (behoorlijk) vrij bent in het al dan niet volgen van de keuzes van je ouders.
Je kan je wel degelijk in het doopregister laten zetten dat je uitgetreden bent. Bovendien dacht ik dat de kerk “subsidies” kreeg naargelang het aantal inwoners van de gemeenten of de stad en niet naargelang de gedoopten. Als ge de kerk geen geld wil geven moet ge stoppen mee belastingen te betalen. Bij alle andere “religies of vrijzinnige instanties” is het wel naargelang de ingewijden/ingeschreven personen.
Bovendien is het kinderdoopsel wel het domste is dat er bestaat. Als ge gedoopt wordt KIEST ge ervoor om u aan te sluiten bij de gemeenschap van gelovigen, kinderen kunnen hiervoor dus niet kiezen en bijgevolg is het kinderdoopsel niet correct. Het doopsel gaat er niet om om het nieuwe leven te vieren. Dan moet ge maar ne babyborrel doen.
Je kan in het doopregister laten zetten dat je uitgetreden bent, maar je kan je niet “ontdopen”.
Nee das waar, maar dat geldt voor vele keuzes die je maakt in je leven he. Tegenwoordig is het gewoon geworden dat we van de consequenties van onze keuzes kunnen ontlopen. We trouwen, het werkt nie oh dan scheiden we. We hebben kinderen ma ik wil die eigenlijk ni, och ik sta ze af voor adoptie. Maar ookal staat ge u kinderen af, en hebt ge eigenlijk geen kinderen meer, toch hebt ge nog wel kinderen. Bovendien weet ge op voorhand dat ge die keuze maakt en dat dat voor het leven is. Oke, zoals ik al zei, in het geval van het kinderdoopsel is dat niet, maar dan moet ge maar kwaad zijn op uw ouders.