Het leven is van meeting naar meeting gaan, en ergens tussen de meetings worden er beslissingen genomen en soms tijdens de meetings ook, en ergens wordt er ook nog werk gedaan.

Waar dan weer over meeting kan gehouden worden en over beslist worden, en met kleine incrementen links en rechts mogen we hopen dat we ergens geraken. Het is niet altijd even evident om er veel voortgang in te zien, ’t is soms maar achteraf en door het tegen mensen te vertellen dat de voortgang duidelijk wordt.

We zijn op een kantelmoment in één van de projecten op het werk, waar het van kijken en begrijpen naar nadenken over nieuwe dinges gaat. Er zit vanalles in mijn hoofd, er zit vanalles in andermans hoofd ongetwijfeld ook. Ik ben benieuwd hoe het in de praktijk zal coalesceren.

Wat daar mag het ondertussen wél een beetje naartoe gaan.