Auteur: Michel Vuijlsteke

Het wordt dag na dag meer een spookstad op het werk: de ene na de andere vertrekt op vakantie. Dit is hoe het er voor één team waar ik in zit uitziet: Er is sinds vorige donderdag geen enkele dag tot eind augustus dat iedereen aanwezig is. Zo gaat het wel rap, natuurlijk.

The Mistress is Perzisch-Zuidoostaziatische keuken en ongelooflijk fantastisch lekker. Maar serieus: allen daarheen. Een meer dan waardige opvolger van Nunchi dat daar vroeger zat.

Ik weet geeneens meer hoe rap de weken voorbijvliegen. We zijn ook alleen thuis, of toch ongeveer, en dat verandert de zaken ook: nóg minder een idee van hoe het er in de buitenwereld aan toe gaat. Ook op café gaan zitten vanavond. Ik heb mij kapot geërgerd aan de tafel naast ons op het…

’t Is een plaats waar ik de afgelopen maanden elke dag voorbijgefietst ben, maar zelfs niet eens van wist dat het een campus van mijn werk ik. Vandaag dus voor het eerst binnengeweest. Als ik elke week een locatie van de UGent binnenstap, denk ik dat ik het tot mijn pensioen kan uithouden voor ik…

Voor al wie een fan was van Every Frame A Painting:

Beste schaakvideo dit jaar. Hikaru’s analyse: En Hans’ reactie:

En nu is het wel zondag. Ik heb in mijn bed gelegen tot na de middag. Ik heb geen goesting om wat dan ook te doen. Wel een boek uitgelezen en direct een ander boek van dezelfde auteur beginnen lezen — dat was al een tijd geleden, dat ik een boek in ongeveer één trok…

Jawel, ’t was weer één van die dagen: ik was er 100% van overtuigd dat het zondag was maar het was niet zondag het was zaterdag. Maar dus echt niet één of twee keer, maar een hele resem keren, zo van “bleh ’t is al zondag AH NEE toch niet”. Raar jong.

Ik was aanwezig op een soort van protest. Ik herinnerde mij plots hoe weinig graag ik in omgevingen met veel mensen zit. Om niet te spreken van een omgeving waar veel mensen roepen en lawaai maken. Het gemak waarmee mensen tot dat roepen en dat lawaai te overtuigen zijn en de nadenkloze manier waarop dat…

Ik zat in een meeting waar ik mij bijzonder veel vragen stelde. Maar echt vragen van maar allez? en zo. Enfin bon. Ours not to make reply en ours not to reason why en zo zeker?

Oooh helemaal my jam: geen tijdsdruk, en met zo beperkt mogelijk middelen machinetjes maken om dingen te maken. Van bijzonder eenvoudige dingen zoals dit: Naar meer complexe situaties met alsmaar meer wanhopig slechte machines: Het gaat niet alleen om het oplossen van het probleem (gegeven een paar knikkers waarvan sommige knikkers kunnen veranderen in andere…

Wel, dat was een ervaring. We zijn naar Inside Out 2 gaan kijken (fijne film, een beetje te veel van Turn It Off naar mijn goesting maar alla) en de zaal zat vol met tieners die net hun laatste schooldag hadden gehad. Serieus: ik denk dat Sandra en ik decennia ouder waren dan de derde-oudste…

Anna is wel degelijk afgestudeerd! Het was bij momenten absoluut niet evident, maar de laatste tijd was dag en nacht vergeleken met wat het ooit geweest was. Ik hoop van ge weet niet hoe ganser harte dat ze het volgend jaar even goed gaat doen.