Dienstmededeling: ik ben verliefd op Visual Studio.NET. Zo’n ongelooflijke goeie IDE dat het niet meer proper is.

Egads! Krijg ik nu zo’n foutboodschap:

mainForm.cs(260): Cannot pass ‘Squid.mainForm.TreeDataNode.NodeType’ as ref or out, because ‘Squid.mainForm.TreeDataNode.NodeType’ is a marshal-by-reference class

Rats. Ik ben zover nog niet geraakt in Programming C#. Marshaling en remoting, het zegt mij nog helemaal niets. Ahem. Kludge dan maar zeker?

Bon, schijnt te werken. TreeNode uitgebreid naar TreeDataNode met wat eigen gegevens die uit de database komen, en dat geeft dan dit:

private void tvMain_AfterExpand(object sender, System.Windows.Forms.TreeViewEventArgs e)
{
    TreeDataNode thisNode=((TreeDataNode)e.Node);
    if (thisNode.NodeType!=NodeType.rootNode) 
    {
        thisNode.Nodes.Clear();
        switch (thisNode.NodeType) 
        {
            case NodeType.peopleRootNode:
                thisNode.Nodes.Add(“functions go here”);
                break;
            case NodeType.genreRootNode:
                thisNode.Nodes.Add(“genres go here”);
                break;
            default:
                thisNode.Nodes.Add(“other stuff goes here”);
                break;
        }
    }
}

Heh, en dat geeft dan dit:

Prutsen prutsen prutsen. Ik ga eens herbeginnen met mijn boomstructuur en wat properder werken. Om te beginnen een

enum NodeType {
  undefinedNode,rootNode,functionNode,authorNode,bookNode,
  genreNode,publisherNode,seriesNode,peopleRootNode,
  seriesRootNode,publisherRootNode,genreRootNode
}

maken in plaats van alles ad hoc bij te houden. Zucht.

Sandra en de kinderen zijn naar Oudenaarde, ik ga er eens aan beginnen om te programmeren. Zolang Zelie hier naast mij zat Robbie Konijn te spelen zou het toch niet gelukt zijn.

Enfin, ik heb wel al een splash screen gemaakt. Ha!

His dictis: form opzetten. Het zal hetzelfde zijn als ik bijna precies een jaar geleden in Delphi heb gedaan: drie panes, links een treeview met de verschillende mogelijkheden om een drill-down te doen al in de tree, dan rechtsboven een listview met de drill-down van de nu geselecteerde node in de treeview, en daaronder een html-ding met ge-xsl-de xml van de selecteditem in de listview:

En bij dubbelklik op om het even welk van die dingen, een editor:

Allemaal simpele dinges, dus dat mag eigenlijk niet zo lang duren. Zei hij, zichzelf overschattend 🙂

Bon, ik ken genoeg van C# om aan een applicatie te beginnen.

Zoals ik vroeger altijd aan hetzelfde spelletje begon, ga ik nu hetzelfde doen als wat ik in Access afgemaakt heb en in Delphi aan begonnen ben: een applicatie om mijn boeken te beheren. In ColdFusion had ik het al ooit eens on-line gezet, maar nu is het dus tijd om eens een echte serieuze applicatie te maken. In .NET. Met C#. Jawel!

De database is er al jaren, eigenlijk al van toen ik nog voornamelijk in DOS werkte en alles in dBASE II+ stak. Later omgezet naar dBASE IV, nog later eventjes naar Symantex Q&A (“show me the 10 most expensive books I bought this year”), en dan in een opeenvolging van Access-versies. Nu ziet het er zo uit:

Het is niet direkt een model van de beste databasestructuur die er bestaat, maar het doet zijn werk. In het kort:

De centrale tabel is tblBooks. Daarin zitten een aantal eigenschapen van de boeken zelf (titel, aantal pagina’s, pubilcatiejaar, prijs, …), wat FKs naar andere tabellen: type cover (paperback, hardcover, …), genre (geschiedenis, science fiction, …), uitgever, eigenaar (mezelf, Sandra, …) etc.

Boeken kunnen één of meer auteurs (tblAuthors) hebben. Die auteurs kunnen een “functie” hebben (auteur, vertaler, illustrator, …), en voor elke boek kan één of meer auteurs “primair” zijn (dus bvb. Avontuur in het Verleden kan als auteurs Poul Anderson (primair, auteur) en P. Groen (niet-primair, vertaler) hebben.

Boeken kunnen ook onderdelen (tblParts) hebben, telkens met één of meer auteurs: een anthologie als The Chronicles of the Holy Grail heeft dan als primaire auteur Mike Ashley (editor), en bevat 23 onderdelen, beginnend met The Holy Grail (Mike Ashley), The MAgic Bowl (Peter Tremayne), etc.

In de omgekeerde richting zijn boeken soms ook zelf onderdelen van series (tblSeries): zo is The Doll’s House van Neil Gaiman deel 2 van de Sandman-serie.

Laatste element is dat er op elk niveau (series, boeken, onderdelen) nog reviews kunnen toegevoegd worden. Dit zitten nu voor het gemak in drie afzonderlijke structuren.

Bij elke versie steek ik er wel iets nieuws bij. Ik denk dat ik deze keer die reviews ga rationaliseren. Het zal dan niet meer in Access proper te tekenen zijn, maar ja, niets aan te doen. Iets als tblReviews.item_id en tblReviews.itemType. En er zou ook iets als “uitgeleend aan” moeten bij komen. En iets van “locatie”. En eigenlijk, als ik toch bezig ben, ik kan er zo goed ook direkt mijn CD’s bijsteken en DVD’s.

Enfin, eerst de bestaande Access-dingen omzetten naar C#, dat zal al moeilijk genoeg zijn:

Nope, het gaat echt nier goed met de oorlog. Op CNN zeggen ze “the Iraqis are putting up quite a serious little fight up there” en “another Iraqi detachment of undisclosed size put up quite a determined fight”.

Die ene journalist, Walter Rodgers, zit bij 3rd Squadron 7th Cavalry, en die zijn vandaag om middernacht vertrokken en al zeker drie keer tegengehouden. Bij zeker twee van die keer hebben ze navy-helicopters moeten oproepen om te helpen, en bij de laatste keer werd er zo op de helicopters geschoten dat die zijn moeten weggaan en dat ze zelfs air force-vliegtuigen hebben moeten oproepen om ze plat te bombarderen. Tsssss.

Grappige speeltjes. Your mama en meer. En ook; hilarische dingen als How To Act Convincingly of My Cat Annie.

Pijnbank: Cindy, Tabitha, en Caroline. Precies wat ik dus zei. En nu Cindy naar huis? Neen!! ’t Is Tabitha!! Joepie!!

De resultaten!

Pronostiek van de jury: Bart vind dat Peter weg moet, maar dat Cindy zal weggaan. Jean denkt dat het Cindy zal zijn. Enfin, allemaal dus Cindy.

Not very successful war so far

While the mainstream media keeps repeating propaganda, it’s pretty obvious the war is not going exactly as planned (not that any war ever did).

First, the war seems to have started prematurely when a ‘window of opportunity’ opened to hit Saddam Hussein himself. All evidence so far suggests that this attack was a failure (no definite evidence, though, but provoking Saddam to prove himself alive may well be a ploy to pinpoint him again).

Second, we heard that Saddam’s army would surrender in droves. Considering its sorry state, it speaks volumes about the sentiments within the Iraqi army that even the most ill-equipped, outgunned forces put up resistance. Sure, we have surrenders, but not on a significant scale.

Third, we are hearing a lot about how this war will be gentle on civilians. How on earth does this combine with Rumsfeld’s promise of a ‘shock and awe’ (groan already) destructive attack on Baghdad, a city with millions of civilians?

Fourth, why doesn’t mainstream media ask these questions? Journalists seem to ask no hard questions, they just propagate jaw-dropping images as pure entertainment.

The US propaganda war, on the other hand, has been immensely successful.

I don’t doubt the outcome of this war, but what seems pretty obvious is that coaltion intelligence on Iraq has been very bad. That has been demonstrated with the Bush administration’s countless gaffes in the attempt to provide a ‘smoking gun’ on Iraqi non-compliance. And it keeps being demonstrated in the early phase of this war.

[Secular Blasphemy]

Ik vrees dat Cindy er wel eens aan zou kunnen hangen vandaag. En dat we ze dus niet in decolleté zullen zien volgende week, dat had ze beloofd. En Caroline, want die was ook niet zo goed, en Tabitha, die was ook niet goed.

Gorske, who downed his 19,000th Big Mac Tuesday, said he wouldn’t know what else to eat if it weren’t for Big Macs.

“I’d be clueless,” he said, adding that he ate a piece of pizza recently, but it “just wasn’t the same.”

“It wasn’t my first choice,” he said.

Gorske, 49, of Fond du Lac, eats two Big Macs per day and drinks little else beside Coke. He also keeps track of everything he eats in a notebook.

“I admit I’m obsessive compulsive,” he says. “I have so many compulsions.”

At 6 feet tall and 180 pounds, Gorske said he proves that foods you love don’t have to make you fat. [CNN]

Wim, bouwjaar 74. Hij is foebalist geweest toen hij klein was. With or without you, U2. Een zeer vies hemd aan, maar wel zeer goed gezongen. En, zegt Sandra, hij heeft een zalig gezicht om naar te kijken als hij zingt. Ik zie niet wat er aan is, pfuh. Maar: wel zeer goed gezongen. Zeer zeer goed. Nina De Fucking Man was niet overtuigd van zijn sereniteit. Pffffffff… kieken dat ze is. Heel de jury is niet echt positief. Bah. Ik was helemaal bereid om hem niet zo goed te vinden, maar hij was gewoon goed. Stomme jury.

En Tabitha is van 1985, egads! The way to your heart, met die helft van Soulsister die het heeft geschreven in de jury! Da’s durven. En het is niet zo goed vind ik. Geen vernieuwend perspectief op het liedje, en een beetje weinig krachtig. En Tabitha moet leren haar buik in te trekken als ze een blote buik toont!