We zouden dringend meer films moeten maken. ’t Is zo fantastisch om die dingen terug te zien!

Miljaaaaaaarrrrr Windows XP is fantastisch! Ik steek die camera in de firewirepoort, zet het ding aan, en het duurt geen tien seconden of hij heeft herkerd dat er een Sony DVC aanhangt.

En ik ga naa Windows Movie Maker 2, zeg “capture from video device”, hij vraagt mij in welk formaat (ik kies voorlopig even voor op de computer, duw WMV medium kwaliteit), dan vraagt hij mij of ik alles van op de tape wil of stukjes, ik zeg alles, en hij doet de rewind voor mij en al!

Ik ga straks eens kijken vwat de auto-movie ervan maakt.

Dat was snel opgelost: ik heb alleen nog AGP-kaarten liggen, en die computer heeft zo maar één slot natuurlijk. Dus geen twee monitors aan één computer voorlopig. ’t Zal moeten wachten tot ik eens een kaart met twee uitgangen koop.

Video’s editeren dan maar?

Alla, terwijl de computer aan het shutdownen is: eens kijken wanneer ik moet vertrekken naar Oudenaarde.

16u48 vertrekken om toe te komen om 17u29. Dus om 16u hier vertrekken. Dus om 15u beginnen schrijven aan de kaartjes en mij aankleden.

Dus nog drie uur prutsen voor de boeg. Bah, vakantie wordt wel heel kort op die manier.

Bah, te eenvoudig. Er zat al een on-board geluidskaard in de computer. Mixmeister gebruikt nu de Soundblaster Live (platinum, waarom ik dat ooit gekocht heb, ik weet het niet, ik zet het frontpanel er niet eens meer in tegenwoordig) voor live playback, en de on-board dinges voor preview.

Dus da’s stap één gedaan. Twee geluidskaarten. Dan kan ik leren live DJ-en, joepie.

Stap twee: twee viedeokaarten. Computer uitzetten, ontmantelen, kaart vastvijzen, opstarten, en erop vertrouwen dat XP dat zonder problemen zal opvangen. We shall see.

Getver, dat was lang geleden. Op Nederland 3 is het nog eens Pipi Langkous. Ik vraag mij af of dat meisje nog ooit iets anders gedaan heeft. En zo ja, hoe ze er nu uitziet. Tinternet to the rescue!

Bon, Inger Nilsson, geboren op 4 mei 1959 (en dus nu–gasp!–43 jaar oud) in Kisa in Östergotland in Zweden, en ze heeft na de drie Pipi Langkousfilms niets meer gedaan, behalve een bijrolletje in een film in 2000 en verschijnen in een documentaire in 2002. Eens zoeken naar foto’s, alhoewel, Inger Nilsson, da’s zo’n beetje gelijk Peter Devos in België zeker?

HA! Eens te meer het internet onderschat. Hierzo: voor en na.

En ondertussen doen ze echt wel van nostalgie op Nederland drie: Pipi Langkous, daarna Paulus de Boskabouter, en nu Fabeltjesland. Wat is verdorie hun doelpubliek? Kinderen? Of hun ouders, dertigers met nostalgie?

Vanavond kerstfeest bij Sofie, en ik moet nog kaartjes schrijven en alles. Maar bon, eerst prutsen aan de computer.

Ik ga eens proberen ertwee geluidskaarten en twee videokaarten in te steken, en zien of ik dan [1] met twee monitors kan werken (zou moeten) en [2] met Mixmeister kan mixen op twee geluidskaarten (zou wijs zijn).

Ik moet dan wel eerste de linuxbak op een llagere resolutie zetten, want ik heb hier alleen nog maar een 14″ op overschot staan: mijn andere 19″ (of is het 17″, in ieder geval, zo’n Nokia half-monitor-half-televisietoestel) staat bij Philippe.

En! Ik heb alle materiaal bijeen om films te monteren van mijn digitale camera! Joy!

’t Is zover!! Vakantie!!!

Leve The Pixies! En leve de vakantie! Nog een half uur en het is gedaan!!!

Newsflash! Nog geen nieuwe baas eind volgende week!

Onder hoofding Surely They Have Got To Be Kidding: Microsoft zou Macromedia overkopen? Eerst geruchten over Borland, en dan Macromedia? Hellup!

Nu ja, The Register is niet meteen de meest betrouwbare nieuwsbron, en zelfs al zou Microsoft Marcomedia willen kopen, dan moet Macromedia ook nog willen. En zelfs als zou Macromedia willen, dan moet het Ministeria van Justitie nog meewillen ook.

Zeer waarschijnlijk gewoon geruchten zonder veel grond.

Vanavond is het vakantie. Joechei!

Bloody interesting: Real Live Preacher, een predikant die vertelt over zijn leven, zijn werk, zijn obsessie voor broeken met tienduizend zakken om al zijn gadgets in te steken, zijn twijfels en zijn geloof.

Grappig om lezen soms

By the time I was out of school and ready to be an employed minister, I was having some serious problems with the church. That?s not good. My options were pretty much ?minister? or ?you want fries with that??

[…]

After seminary I started a chaplain internship. The program was called ?Clinical Pastoral Education?, sometimes referred to as ?Tear the Young Minister a New One.”

Maar vaak ook redelijk, ahem, zwaar:

I began to feel the ?ping? of a tiny hammer, tapping away at my faith.

Then I met Jenny.

30 something. Cute. New mother with a two little kids. Breast cancer. Found it too late. Spread all over. Absolutely going to die.

Jenny had only one request. ?I know I?m going to die, chaplain. I need time to finish this. It’s for my kids. Pray with me that God will give me the strength to finish it.?

She showed me the needlepoint pillow she was making for her children. It was an ?alphabet blocks and apples? kind of thing. She knew she would not be there for them. Would not drop them off at kindergarten, would not see baseball games, would not help her daughter pick out her first bra. No weddings, no grandkids. Nothing.

She had this fantasy that her children would cherish this thing – sleep with it, snuggle it. Someday it might be lovingly put on display at her daughter?s wedding. Perhaps there would be a moment of silence. Some part of her would be there.

I was totally hooked. We prayed. We believed. Jesus, this was the kind of prayer you could believe in. We were like idiots and fools.

A couple of days later I went to see her only to find the room filled with doctors and nurses. She was having violent convulsions and terrible pain. I watched while she died hard. Real hard.

As the door shut, the last thing I saw was the unfinished needlepoint lying on the floor.

Ping. The hammer fell and preacher came tumbling after.

It?s funny, when your faith finally caves, it goes all at once. You realize you were just a shell held together with hackneyed rituals and desperate hopes. You are not strong. You do not have answers.

Yes indeed.

Wackos of the world, unite.

’t Is hier voor het moment jobinterviews door de grote baas en de nog grotere baas, ha! Met een beetje geluk ben ik op 1 januari geen chef meer!