Plop 4 (de CD) is niet zo denderend goed vind ik. Kabouter Jodel is nog het liedje dat het meest blijft plakken, en dat is meer omdat het een samenraapsel van allerlei geplagieerde dingen is, tot Barry White zelfs.

Maar het is wel eens wat anders dan die eeuwige eerste Plop-CD.

MP3’s klasseren, stom werk, maar als het opstapelt is het nog vervelender.

Kom het tegen. Mijn ouder komen vandaag al terug. En heb ik daarvoor 50 kilo computermateriaal verhuisd naar hier?

Zo moeilijk was het dus niet om informatie over Rob Dougan zijn Clubbed to Death te vinden, maar downloadbaar niet direkt. Eens kijken of het te kopen is bij The Usual Suspect (Amazon dus).

Yep.

Niet vergeten te zoeken naar Clubbed to Death, van ene Rob Doughan of Dohan of Doggan, of Douhan, of iets in die zin. In ieder geval techno. There’s no accounting for taste. En het schijnt zijn er veel remixen van gemaakt en zou het gemakkelijk te vinden zijn. En zou het fantastisch zijn. Zegt David.

Ah tiens en nu dat ik er aan denk: precies zes maand dat ik een weblog bijhoud.

Allez ju, we zijn er haast.

Aha. Mysterie opgelost. Hij gaat gewoon gaan roken. Den aap.

Zoontje is blijkbaar een echt mama’s kindje. Tsss. En de mens op de zetel rechtover mij gaat nu al voor de tweede keer op een kwartier naar het toilet. What’s up with that? Geen Immodium gekocht of zo?

Controle!

’t Was daarjuist ook controle op de bus. Drie man, in een overvolle bus. En ze hebben er zeker een heel aantal bij de lurven gevat, vuige zwartrijders, want het was een geduw en getrek bij de haltes. En de inspecteur in mijn buurt had een hand vol identiteitskaarten.

’t Is raar hoe ze dat doen. Soms is er eens een assertieve buschauffeur die bij elke reiziger vervoersbewijzen vraagt, maar voor de rest is het echt wel rekenen op de afschrikwaarde van die ene keer op honderd dat er een inspcteur op de tram of bus zit. En moesten ze nu nog in burger zijn, maar neen, in vol uniform altijd, en ze stappen meestal aan grote haltes op, dus je moet echt wel al achterlijk zijn om gevat te worden.

Takkoord, ik ben de allerlaatste persoon op aarde om haarsnitadvies te geven, maar wat bezielt een man om zo’n permanent met kleine krulletjes te laten steken?

Azo. Op de trein naar Ronse, en afstappen in Oudenaarde binnen een dik halfuur. ’t Ir een rare trein, met lichtblauwe zetels. Ik dacht eerst dat het alleen in eerste klasse zo was, maar blijkbaar niet. Lichtblauwe zetels, donkerblauwe zittingen met witte, lichtblauwe en gele halve maantjes. En grote gele handvaten bovenaan de zetels.

Rechtover mij zit een moeder midden 30 going on 50, helemaal bruin-beige gekleed met gouden ornamenen en haar man, gekruld permanent, 2 mm getrimde halfbaar en gouden bril type vliegeniersmontuur, kabeltrui. Ze hebben kinderen ongeveer net van onze leeftijd, ik schat drieënhalf en anderhalf jaar oud, ook een meisje en een jongen. Het meisje zit al heel de tijd ingespannen naar mij te kijken. En het jongetje is een sandwich zo groot als zijn halve hoofd op aan het eten.

Humor! Movie Maker export naar minuskuul klein.

Mag ik even zeggen dat ik serieus onder de indruk ben van Windows Movie Maker 2?

Tiens. Zware spoilers over Matrix Reloaded en Revolution op Newsweek.