Ik weet soms niet waarom iets op mijn “te lezen” lijst staat. Hier was het ook van dat. Joahn Scalzi zei mij natuurlijk wel iets, maar ik kon me alleen Redshirts van herinneren gelezen te hebben. Neen, ook niet Old Man’s War, al zegt men dat dat goed is. Ik dus maar begonnen aan Collapsing …
Tag archieven: gelezen
Emperor of Thorns
In het begin van het verhaal is Jorg tien. Hij loopt weg van huis, leeft vier jaar lang met een roversbende die hij zijn broeders noemt, en keert dan terug naar zijn huis. Waar hij niet welkom is. Waarop hij (elders) koning wordt. Nu is hij twintig en getrouwd. Er is al meer dan een …
King of Thorns
Ja, qua spoiler: Jorg Ancrath is koning geworden, zoveel maakt de titel al duidelijk. Dit boek is beter dan het eerste. Het blijft raamvertelling, spelen met geheugen, over en weer gaan in de tijd. Onwaarschijnlijke gebeurtenissen, omdat Jorg vals speelt: hij komt dingen te weten en verbergt ze dan voor zichzelf. Hij kan er enkel …
Prince of Thorns
“Waarom niet?”, dacht ik. Ik vond de Book of the Ancestor-trilogie niet slecht en ook de Red Queens’s War-trilogie was niet verkeerd, dus waarom niet de trilogie lezen die zich in de wereld van Red Queen’s War afpseelt? Ik zag op Goodreads wat echo’s van “afgrijselijk hoofdpersonage” en “verschrikkelijk boek”, dus ‘t was met de …
The Alchemy Wars #3: The Liberation
Ahem ja, spoilers. ‘t Is niet moeilijk te raden wat het verloop van het verhaal ongeveer is, als het eerste boek gaat over onderdrukte robots, het tweede boek de titel The Rising heet en het derde The Liberation. Dus ja, in het tweede boek is er een opstand, en in het derde boek is er …
The Red Queen’s War #2: The Liar’s Key
Mijn eerste gedacht toen ik het uit had, was dat er niet enorm veel gebeurt in dit boek, vergeleken met het eerste boek. Maar uiteindelijk gebeurt er wel degelijk redelijk wat: er komen twee personages bij, ze reizen van het hoge Noorden terug naar de thuisstad van Jalan en dan naar Firenze, de bankhoofdstad van …
The Red Queen’s War #1: Prince of Fools
Ik ben er achter, wat er aan de hand was met het boek waarvan ik meteen zag dat ik het gelezen had, maar dat ik er mij niets van kon herinneren, tot ik er aan begon en dan wist ik al meteen een paar dingen waarvan ik wist dat ze belagrijk waren, maar ik kon …
Dresden Files #6: Blood Rites
Allez ju, weer maar eens een 3/5 sterren-boek. ‘t Is niet alleen met mythologie en world building dat Butcher elke boek dingen toevoegt, maar ook in het opbouwen van zijn personages. We komen in dit boek zowaar meer te weten over Dresden’s familie, te beginnen met zijn moeder, die bij zijn geboorte schielijk was komen …
Dresden Files #5: Death Masks
Boek vijf, en het is ongeveer van dezelfde kwaliteit als boek vier, ‘t is te zeggen: niet afgrijselijk slecht, maar ook verre van goed. Deze keer gaat het over onder meer de Lijkwade van Turijn, maar voor de rest is het maar een aflevering in een soapverhaal. Jim Butcher slaagt er boek na boek in …
Dresden Files #4: Summer Knight
Hallo? Wat? Een boek met zowaar een plot dat niet zomaar een opeenvolging van korte toneeltjes is? Een niet dramatisch slecht geschreven boek? Met slechts 17 keer “Hell’s Bells” erin? Ik had al bij de eerste zin het gevoel dat het iets anders was van kwaliteit: It rained toads the day the White Council came …
Dresden Files #3: Grave Peril
Neen, dit is ook nog geen goed boek. Maar vóór ik iets anders zeg, eerst wat statistiek: In boek één heeft Harry Dresden drie keer “Hell’s bells” gezegd. In boek twee heeft hij 3² keer “Hell’s bells” gezegd. In boek drie was het 3³ keer “Hell’s Bells”. Ik weet hoeveel woorden er in de boeken …
Dresden Files #2: Fool Moon
Ik blijf koppig volhouden, omdat er mij verzekerd is dat het beter wordt vanaf het derde boek. Of na het derde boek. Of tegen het zesde boek, de meningen zijn verdeeld. Fool Moon was, voor alle duidelijkheid, opnieuw géén goed boek. Jim Butcher en zijn vrouwenbeschrijvingen, het is wat: She had olive skin, deep, green …
Dresden Files #1: Storm Front
Hooooooooboy. Dit was dus niet de serie die ik in mijn hoofd had. Ik dacht aan The Laundry Files van Charles Stross, spionageverhaal meets Lovecraftiaanse horror meets bureaucratie, in Engeland. Dit is een soort privédetective maar dan een tovenaar, in Chicago. Ik was ervan overtuigd dat het boek geschreven was ergens midden de jaren 1980, …
Murderbot: Network Effect
Hoezee! ‘t is een Murderbot-boek. Geen novelle die op géén tijd uit is deze keer. Wel een boek dat op geen tijd uit is, deze keer. 🙂 Ik las in een review op NPR if the first books were episodes in a four-part TV miniseries, then Network Effect is the feature-length movie with the bigger budget and …
Murderbot: Rogue Protocol
Op het einde van het vorige boek weet Murderbot wat er gebeurd is toen hij een hele stapel mensen heeft vermoord die hij eigenlijk had moeten beschermen. Het heeft te maken met wat een bedrijf daar op die plaats aan het doen was, en dat bedrijf deed misschien ook iets verdachts op een andere plaats, …