Oh deary deary deary me. Mij hypochonder noemen? Nee hoor: ‘t is van dattum. Geen praeteritio voor mij: buikgriep, het vliegend, de plop-plop. Vastgekluisterd aan het 2C. Een zeker gevoel van fuck! en ook wel dedju! maakt zich van mij meester.

Waarom in ‘s hemelsnaam moest ik zonodig die kinderen vastpakken vanavond? Ik heb het écht niet nodig hoor, thuis zitten met den afgang.

…and on that note, if you’ll excuse me, I think I might retire to the privy. Blurgh.

[oh, and fyi: overgeven met verbrijzelde ruggenwervels is geen geestige bedoening] [dubbel blurgh]



Reacties

10 reacties op “The runs”

  1. Maar direct na de feiten het hier uitgebreid rapporteren is dan weer wel fun… obviously 😀

  2. Vaarwel vaste gewoonte om deze blog te lezen bij het ontbijt.

  3. Sterkte! Niets zo vervelend als een buikgriep.

  4. Thank you for sharing…

  5. had ons toch een fotootje gedaan!

  6. […] Vuijlsteke, ge weet were van niets zekers? […]

  7. Mijn broer heeft er sinds gisteravond ook van. Ik hoop dat ik het niet overkrijg, het laatste waar ik zin in heb is motherfucking buikgriep.

  8. Sloten water drinken en uw handen wassen;

    Meer kunt ge niet doen. ^-^

  9. veel beterschap! ik heb me laten vaccineren tegen griep, maar of het ook tegen buikgriep helpt is een grote vraag 🙁

  10. Maar…is het wel buikgriep?