Martine Tanghe ziet er weer beeldig uit. Donkergrijszwart mantelpakje met een lichtblauwwitte bloes met wijde kraag en open tot bijna onderaan maar uiteraard niet vulgair openstaand. Stra-lend. Leve Martine!
O here, en triestige taferelen wegens eerste schooldag. Het viel vanmorgen met Zelie al met al nog mee: heel enthousiast tot net voor de schoopoort, dan een paar minuten een beetje moeilijk, en dan ging het al weer beter: “Zelie gaat niet wenen,” tss, een mens zou er zelf van vol schieten.
Er zijn gelukkig nog constanten: de leraars die zagen dat ze op 55 nog altijd op pensioen willen. Pff.
En ze hebben tegenwoordig ICT-coordinatoren op school. Zou ik dat niet mogen doen? Ik zou daar goed voor zijn! Of wacht, neen, die gast die dat nu doet op het nieuws, heeft veertien scholen te doen!