Machtig goed! Kanaaltwee zendt nog eens The Green Slime uit! Dat was geleden van één van Jan Verheyen’s Nachten Van De Slechte Film. Het is dan ook een ongelooflijk slechte film.
The Green Slime aka After the Destruction of Space Station Gamma: Big Military Operation aka Battle Beyond the Stars aka The Battle of Space Station Gamma aka Death and the Green Slime aka Gamma #3 Big Military Space Operation aka Gamma sango uchu daisakusen. Verenigt het beste van Japan (Godzalliafilms, enfin, het rubber en de regie ervan toch) met het beste van Italië (Luciana Paluzzi! uit Thunderball!) met het beste van Amerikaanse b-films.
Om een idee te geven: de monsters leven op energie, en groeien in een mum van tijd van groen slijm (of groene vloeistof, groene shampoo, hangt een beetje af van de scène) uit tot een soort bruingroene obus met tentakels die aan nylondraad naar boven gehouden wordt. In het midden vanvoor vanboven zich een soort horizontale gleuf waarin rode verf en en ditto oog zitten:
Voor de rest is het standaard b-movie-fare. Monsters, proberen doodschieten, neen! niet schieten, ze groeien met de energie!, etc. etc.
Er zit ook nog een liefdesdriehoek in, en een wetenschapper die zijn hybris (uiteraard) met de dood bekoopt, maar het meest gedenkwaardige is voor mij de manier waarop Robert Horton zijn kapsel de hele film lang gewoon gebeiteld houdt:
En dat kapsel is in de loop van de film geen haar verlegd geraakt. Tsss. De glimlach ook trouwens, gewoon spooky hoe die zelfs in de meest dramatische omstandigheden bleef staan. Wellicht medicatie.