Ik ben aan ’t wachten dat Delphi geïnstalleerd raakt, heel de computer loopt zo traag als een mug in een pot honing.

Fotootjes posten dan maar. Mijn vader en, eum, naam vergeten, van italiaanse afkomst en sympathiek en de vrouw van de kunstschilder Eric denk ik en nog iets [ik en namen, ’t is ook altijd iets], geboeid aan het luisteren tijdens discussie tijdens eten van vorige week.

En de sandwichen (ongesuikerd) in de GB zijn veranderd. Vroeger waren het van die standaard-sandwichen, donkerbruinachtig en lichtjes droog. Nu zijn het lichtgeel plastiekachtige sandwichen, met een vage smaak van niet-genoeg-gebakken: