Ik heb vandaag het meest degoutante meegemaakt dat ik in de afgelopen zeer veel tijd meegemaakt heb.

Het zit zo: het was middag en ik dacht, ik maak een sandwich met iets. Er stond nog préparé in de frigo en ook tonijnsla. Ik was al een beetje nerveus omdat ik niet helemaal zeker was dat het verse potten waren, maar het was redelijk zeker dat het potten waren die vrijdag gekocht waren, dus bon.

Ik snij een sandwich open, smijt er wat préparé op, beetje saus. Tweede sandwich, tonijnsla, beetje saus.

Eerste sandwich was mwof. Tweede sandwich was nog meer mwof — tot ineens! wat zit er in mijn mond?!

EEN BLOK VET ZO GROOT ALS EEN VUIST KZWEERTU.

Ik moet er nog altijd bijna van overgeven, gewoon van eraan te denken. Bleh.