Te doen morgen:

• wakker worden
• eten
• herhaling van het late journaal en Ter Zake bekijken
• wassen
• afspraak maken met de orthopedie (voor het aanpassen van mijn harnas dat te groot is)
• uitzoeken wanneer de uroloog komt
• uitzoeken waar de neurochirurgen zitten
• aankleden (da’s al van 22 dagen geleden)
• wachten op de uroloog, als hij vroeg genoeg komt, en hem een stapel voorschriften vragen
• al mijn gerief dat hier nog staat naar de kamer van Sandra brengen
• naar de neurochirurg gaan voor een stapel voorschriften en een doktersbriefje
• naar Sandra gaan, alles inpakken en naar de auto dragen
• naar ons huis gaan, en Sandra de chauffage laten in gang proberen krijgen
• passeren naast de apotheker om pijnstillers
• naar mijn ouders gaan, eten
• kinderen en dingen inpakken, de kat in mijn jas steken
• naar ons huis gaan
• in elkaar storten van de pijn

Nee serieus, ik ga dat nooit uithouden: in 22 dagen geen twee uur na elkaar uit mijn bed geweest en morgen direkt meer dan een halve dag.

Ah ja, en reken daar om de 3 à 4u ook nog eens zo’n zelfcatheterisatie bij.

Fijn!