Mpff. Ik ga niet zeggen dat het iets is dat ik voor mijn plezier zou gaan doen, maar moeilijk is het niet. En het doet effektief een beetje aardig aan die sluitspier. Maar het is van de eerste keer gelukt, dus da’s een succes.

’t Schijnt is er teveel uitgekomen: 750 cc. Nu moest ik wel degelijk hoogdringend naar het toilet en had ik geen zin wegens alsdat ik een beetje wou slapen, maar dat is allemaal geen excuus voor de verpleegster. Dus moet ik nu een keer of vijf per dag sonderen, kwestie van toch zeker geen te grote blaas te kweken. Om pakweg 7 à 8 uur, en dan om middernacht, en ’s morgens bij het opstaan, en dan om twaalf uur en dan om vier uur weer en zo de klok rond.

Tja. ’t Is een gewoonte, zeker?