Da gade nu nekeer altijd zien: ik ben in mijn herinnering nog nooit ziek geworden van besmetting van Sandra of de kinderen.
Akkoord, het was wel wat spelen met het noodlot dat Sandra mij een hele week lang elke avond de glibberige bol snot en slijm die Jan was op mijn schoot duwde om hem zijn fles te geven, maar toch…
Zucht. Morgen moeten we naar een trouw. In de namiddag. In de buurt van Hamburg. Zouden er lapmiddelen zijn om tegen dan genezen te zijn van 40° koorts en bonzende hoofdpijn?
Hoop doet leven.
Reacties
2 reacties op “Gvd”
Tiens, was uw pa geen dokter? Vraag die man toch om raad (en gratis antibiotica) ;))
Veel pijnstillers, een goeie neusspray en iets ontzwellends, dan gaat het ’t snelst over, bij mij toch!
Have fun, overigens, in Hamburg.
Mijn vader is dokter, maar dan wel in romaanse filologie (gespecialiseerd in provencaalse troubadours).
De huisdokter heeft mij stapels pijnstillers voorgeschreven, en ontzwellers, en antibiotica, en pillen in plaats van neusspray.
Maar ’t gaat vanmorgen al een stuk beter dan gisterennamiddag.