Ik heb meestal een hele lijst dingen te doen. Stapels dingen. Van vanalles. Gevolg is dat ik meestal rondloop met het ongemakkelijke gevoel dat ik eigenlijk ook nog iets anders zou moeten doen dan wat ik nu op het moment aan het doen ben.

De laatste paar maanden ben ik daar, denk ik toch, stukje bij beetje aan van het af geraken. Niet dat ik niets meer te doen heb, maar wel dat ik het gemakkelijker heb om niet-vitale dingen van mij af te zetten.

Tijd om eens een lijstje te maken van dingen te doen.

• Backlog op fotolog inhalen. Ik neem alle dagen foto’s (op héél erg hoge uitzonderingen na, misschien één dag per maand niet), maar ze geraken niet altijd even snel on-line. Er zijn dagen dat ik veel goeie foto’s neem, en er zijn dagen waar ik veel foto’s maar geen goeie neem, en er zijn dagen dat ik heel weinig foto’s neem, maar ik blijf bij mijn principe: de foto’s worden geklasseerd op de dag dat ze genomen worden, minstens één per dag.
   
• Gezond voedsel kopen. Zoals Cola Light bijvoorbeeld. En fruit. Want er is geen meer.
   
• Boeken klasseren. Ik moet hier dringend aan beginnen. Probleem is dat de boeken pas kunnen echt geklasseerd worden als ze in de rekken kunnen, en dat ze pas in de rekken kunnen als de bibliotheek er is, en dat de bibliotheek pas kan geplaatst worden als de muren in het achterhuis afgewerkt en geverfd zijn, en dat dat pas kan gebeuren als het pleisterwerk in eht achterhuis droog is, en dat dat nu na tien maand nog altijd niet het geval is. Ik denk dat ik morgen wat gewone Optalidon ga slikken en de boeken op hoopjes ga leggen ergens, in het bureau of zo. En dan met de barcodescanner inlezen en catalogeren.
   
• Volgende keer bij de kinesist vragen of hij een goeie fitnessachtige dinges kan aanraden. Eén waar ze er geen probleem van maken dat ik mijn ding met een zwarte broek en een hemd zou doen wegens alsdat ik geen traineing of turnsletsen of dergelijke heb.
   
• Foto’s van beesten pakken voor op mijn tuinsafari. Ik zet elke dag minstens één foto on-line. Geen limiet op wanneer de foto’s genomen worden: ik probeer er alleen goeie foto’s op te zetten. of, als het de enige foto is van het beest, dan heb ik niet veel keuze natuurlijk.
   
• Eens naar een dokter gaan om te vragen of die pijnlijke bollen die over mijn hele onderrug verspreid zitten en onder mijn vel over en weer te bewegen zijn, gevaarlijk of schadelijk zijn.

Ah, en o ja: al mijn moed bijeenschrapen en www.waterwijk opnieuw maken. De website is “verloren geraakt” waar hij stond, en “niemand weet wat er gebeurd is”. En na (letterlijk) een maand bijna dagelijks e-mails sturen en beloofd te worden dat iedereen zijn best doet, krijg ik na een maand en drie dagen te horen: “Backups van de […] server zijn maximaal 1 maand oud, dus daar hebben we weinig aan.”

I’m so happy.

No really, I am.

Thank you guys.