Ik heb vandaag dingen gezien die ik nog niet gezien had. Of misschien wel gezien, maar niet gefotografeerd.
Het was bijzonder geïmproviseerd, want wegens twee dagen niet in eigen bed slapen weigert mijn rug alle medewerking — maar desalniettemin!
Ik had het vroeger altijd zeer moeilijk met globulaire springstaarten: doorgaans veel te klein om foto’s te nemen waar ze herkenbaar op staan. Niet met mijn nieuwe lens, hoera!
Een plezier, kleine beesten kunnen fotograferen. Er zaten niet veel beesten, het was echt wel jagen, maar heel soms was er zelfs meer dan één te zien tegelijk:
Content van de springstaarten:
Er zaten ook andere dingen in de buurt. ’t Zijn wel allemaal enkele foto’s wegens geen degelijk materiaal mee om foto’s te bewerken.
Kijk, een spin:
En kijk, een slak met een duizendpoot erop:
Van duizendpoten gesproken, of beter, niet van duizendpoten gesproken: ik heb ook een duizendpootachtig ding gezien, waarvan ik niet weet wat het is.
En dan het evenement van de dag! Ik zag een bruin blinkend korreltje voorbijwaggelen:
Van dichtbij zag dat er zo uit:
Op jacht naar prooi. Er liepen er zelfs twee rond, en de andere had meer succes. In een hoekje zat er een heel heel klein springstaartje:
En een beetje later — knippe de poeze!
Ik ging nog een paar foto’s proberen maken, maar ineens wat het schrikachtig drama:
En gelijk vijftig keer zo grote mijt, en tegelijkertijd liep daarover een klein klein spinnetje. Avontuur! Drama!