Weekends, dat is leutig en al, maar thuis zijn is toch eigenlijk ook wel iets.
Ik ben zo content dat ik weer in mijn goeie stoel kan zitten voor genoeg grote schermen, met een degelijk klavier en een goede muis en een werkend snel internet.
En de kinderen zien (mijn madam slaapt elders met het werk, zag ik juist), en mijn zetel, en mijn bed.
En niet te vergeten de kat, die gelijk een bezetene op mij sprong alsof ze mij echt gemist had.