Het begint tegenwoordig echt wel te krioelen in de tuin.

De bladluizen beginnen concurrentie van de lieveheersbeestjes te krijgen: al zeker drie gezien de afgelopen twee dagen, al heb ik er nog geen ook effektief zien eten.

De kruisspinnetjes en andere wielwebspinnen beginnen alle hoeken en kanten in te nemen, met overal kleine zwartgele beestjes in kleine webjes, en de kleine zwarte spinnetjes op de vloer zijn ook weer in full effect.

Er stond een kamerplant in de rozenstruik die het heel de winter heeft overleefd, maar ze heeft het de laatste week helemaal begeven: gewoon op een paar dagen tijd helemaal lichtbruin geworden, opgezwollen, en dood. Toen ik ze uit de pot haalde, viel er welgeteld één larve van een zaagwesp uit:

Ik heb ze gefotografeerd en dan onverbiddellijk doodgemaakt, er zullen nog wel genoeg van die smerige beesten onder de grond zitten.

Mijn statief staat nog op het werk, en de batterijen op mijn ringflits waren (weer eens) leeg, dus toen Sandra en Els afkwamen met een Aardige Beeste op een orchidee, heb ik een geïmproviseerde constructie met stenen en keien gemaakt om er een foto van te kunnen maken.

Een soort wolharige bladluis leek het wel, van ver. Zonder het te zien, dacht ik aan ofwel een door schimmel aangetaste bladluis, ofwel een wolluis. En van dichterbij bekeken, is het wellicht het laatste:

Het beest staat er naar mijn goestig niet goed genoeg op, ik denk dat ik zometeen nog eens naar beneden een betere foto ga maken