Maandag, besef ik net, moet ik naar de rechtbank.

Alwaar een expert aangesteld door de rechtbank, een expert van de verzekering en een expert aangesteld door mezelf, samen gaan komen en vermoed ik gaan zeggen dat ze nog niet veel kunnen zeggen.

Op een andere noot: ik moest vandaag voor de belastingen naar de controle gaan. Miljaar, zó’n sympathieke dame dat er daar was! Vriendelijk, behulpzaam, betrokken, echt fantastisch. Ik heb er nadat de zaken achter de rug waren nog even mee gesproken, en het is ongelooflijk met wat voor dedicatie veel van de mensen daar werken.

Zij persoonlijk werkt er al dertig jaar, en de formulieren die ze op dat eigenste moment aan het invullen waren, dateerden nog van 1972. Ze heeft op eigen kosten een doos correctierollers gekocht om overal de Belgische Franken door Euro’s mee te vervangen. Ze werkt met haar eigen rekenmachine. 

Ze had van het laatste kwartaal van 2003 en de eerste twee kwartalen van 2004 nog vier mensen over die een boete moesten betalen, en van het derde  kwartaal had ze tot nog toe zestig mensen. Door hard haar best te doen, hoopt ze er voor dit jaar op een recordlaag aantal van 16 te komen: zo gaat ze hoogstpersoonlijk, na de uren, langs bij alle mensen die een
dossier hebben dat problematisch zou kunnen zijn. Ze kent ze allemaal bij naam, en en ze helpt ze vaak
thuis aan de keukentafel met het invullen en in orde krijgen van alle nodige papieren.

En deze namiddag had ze een vrije halve dag moeten nemen om op de school van haar zoon iets te gaan doen.

Nee, een medaille verdienen die mensen.