Veertien minuten op de kop af, dat is hoe lang het duurt om van mijn bureau
op het tweede verdiep van de Dijver tot op het perron van de trein naar Gent te
geraken. Leve chronometers.

En voor de rest: nooit geen verloren moment meer op de trein! Ik heb een
portable! Of beter: ik heb van het werk een voorlopige portable in bruikleen tot
mijn Tablet toegekomen is. Een Dell Latitude D400, een schattig klein dingetje
met een minischermpje en geen frullen. Vederlicht, ook wegens geen interne
DVD-lezer. Maar voor de rest wel bluetooth, wireless, en heel de zwik.

En er zit een rugzak bij als draagtas. Wat een onnoemelijk gemak is.
Want ik vraag me af hoe ik anders zou rondlopen, zo met een schoudertas met
fotomateriaal in en een tweede schoudertas met computer erin. Of, en nu ik eraan
denk, het zou moeten zijn dat ik een grotere rugzak koop met ruimte voor zowel
mijn fotomateriaal als een laptop.

In het ideale geval zou ik in zo’n rugzak moeten kunnen verslepen, even
kijken:

• een fototoestel met pakweg een 50mm erop gevezen
• een tweede fototoestel met bijvoorbeeld een 80-400
• mijn (helaas redelijk lange) macrolens
• een flash
• een fisheyelens
• een 70-180 (een mens weet nooit 🙂
• een laptop
• een externe DVD-lezer
• power supply + kabels
• een muis
• batterijherlader van het fototoestel
• een hardcover, of een stuk of twee pockets
• een klein mapje met documenten

Ahem. Ik meen mij te herinneren dat er op tinternet zo’n Amerikaans bedrijf
was dat high performance rugzakken voor Gestoorde Mensen Als Ik verkocht…
straks eens zoeken.

Maar in ieder geval ben ik vanaf nu dus één van die mensen die zich een
plaats zoekt onder het stopcontact in de treinwagon. Alhoewel: die Dell zou een
autonomie van toch zeker een uur of vier moeten hebben. Alhoewel: verzeker niet
als het is om naar een DVD te kijken. Alhoewel: ’t zal toch vooral om te werken
zijn.

Al is het al direct goed begonnen: ik ging nog wat doorwerken aan die
Access-databank, maar ik ben ze op het netwerk vergeten. ’t Zal dus zijn voor
als ik thuis zal zijn. Of voor als ik een loslopend open wifi-Gerät tegenkom,
dat ik naar het werk kan ftp-en.

Of… het zou moeten zijn dat ik straks thuis nog wat World of
Warcraft presteer.

Of, wie weet, kruip ik wel direct in mijn nest.