Een hotdog kopen in Central Park, daar had ik altijd al van gedroomd. Een mythische hotdog. Van zo’n mythische verkoper. Met alles erop en eraan.
I shouldn’t have bothered.
Loop naar het dichtsbijzijnde locale grootwarenhuis, koop de goedkoopste in plastiekzakken verpakte sandwichen, koop de goedkoopste frankfurterworsten die te vinden zijn, warm beide nauwelijks op, kwak er teveel van de goedkoopste mosterd en de meest vieze ketchup op: hey presto.
Of misschien had ik het verkeerde kraampje.
Reacties
4 reacties op “Dog”
Dus, als ik het goed begrijp, ben je in NY..? Gelukzak!
O, nee, nu niet. Geweest, ja. Ik moest eraan denken omdat iemand op televisie lyrisch deed over zo’n hotdog.
Dus, als ik het goed begrijp, ga je er vanuit dat de smaak of de kwaliteit van de mythische hotdog relevant is ?
Luc: je hebt helemaal gelijk. Ik voelde me toen ongelooflijk slecht, ik liep er alleen rond, het was vervelend weer, en ik had helemaal geen zin om er te zijn. Tien dagen New York en eigenlijk maar een keer of twee de loft in Tribeca uitgeweest, dat zegt ook wel genoeg vermoed ik.
Dat zal er meer mee te maken hebben dat hij niet mythisch was.