In ‘t kort:

Aperitief in ‘t park was (denk ik) wijs. De ex-schipper van de straat achter de onze speelde akkordeon, er was drank, er waren nootjes, er waren chips, de halve wijk was er, en wij hebben het grotendeels gemist. Alleen maar de eerste drie kwartier of zo meegemaakt, omdat we dringend voort moesten. En dat ik het zeer spijtig vind.

De barbecue van ‘t werk was… weird. Niet meteen wat ik ervan verwachtte, ‘t is te zeggen, er waren véél meer anciens en net afgestudeerde studenten dan collega’s. Maar bon: het eten was goed, er waren veel kinderen, er was een groot springkasteel, er was een groep die muziek speelde, a splendid time was had by all.

Maar dat het volgend jaar toch op een andere dag zou mogen zijn als het feest van de wijk.

O ja: de handboeien waar Louis mee aan het spelen is had mijn baas aan onze jongste gegeven. Knighted in the Order of the Handcuff. Voegde ze eraan toe: for Extreme Cuteness.